Het eind van het jaar en het begin van het volgende, het was de week van zwemmen met kerst, genderreveal en Oud en Nieuw. Ik vond het gewoon spannend om bekend te maken welk geslacht de baby heeft. Waarom? Geen idee, toch was het zo.
Het was een bijzondere week, ik mocht nog twee daagjes werken (wel in mijn kerstoutfit), we gingen heerlijk zwemmen met Kerst en ik had nooit verwacht dat ik het zo leuk zou vinden én we maakten dus bekend welk geslacht onze baby heeft. Het zwemmen zou ik zelf niet verzonnen hebben, maar was zo leuk! Ik ben niet zo’n zwemmer. Het zwemmen en spetteren zelf vind ik fantastisch, sinds de kinderen er zijn. Maar dat badhokje, wat een hel! Kijk mee naar mijn week van 26 december 2016 tot en met 1 januari 2017.
Inhoudsopgave
Strikjes #64 Zwemmen met kerst, genderreveal en Oud en Nieuw
Doordat mijn schoonouders weg waren met de Kerst, hadden we twee hele Kerstdagen voor onszelf. We hadden geen zin om een beetje stom voor ons uit te staren, maar hebben dus wel rustig aan gedaan Eerste Kerstdag door het spugen van Thomas, we wisten niet waar dat ineens vandaan kwam, dus vandaar een rela-X-mas. Vind ik sowieso geen probleem hoor!
Zwemmen met kerst
Gelukkig viel het ziek zijn van Thomas mee en hebben we dus wel kunnen gourmetten met z’n viertjes. Nu ook Elynn iets groter is, is het zo leuk om ze zelf bezig te zien. We hebben heerlijk gesmuld en het was super gezellig aan tafel en dat is soms ook maar afwachten!
Maandag konden we ook gewoon lekker gaan zwemmen. Genieten! Het was redelijk rustig en omdat Thomas z’n zwemjuf er was, mocht hij zonder bandjes in het wedstrijdbad, ook in het diepe. Voor mij wel even wennen, aangezien ik niet mee ga naar zwemles én de afgelopen kijklessen heb gemist. Hij leek ineens zo klein in dat grote bad en zo groot, omdat hij zich al zo kon redden. Ik heb Elynn nog nooit zo gelukkig gezien als wanneer we in het zwembad liggen. Pretletter. Met papa van de grote glijbanen, ik haar opvangen bij de kleine, springen, ravotten en doen. Fantastisch. Die dag besloten we haar op te geven voor Easy Swimm (waar Tropiqua mee gaat beginnen, joepie).
We gingen niet te laat weer naar huis en ik was trotser dan trots, want ik snap dat ze geen vreugdedansje doen als wij zeggen dat we naar huis gaan, maar wat gingen ze lief mee. We hebben ’s middags een film gekeken. Lekker bijkomen van de enerverende morgen. ’s Avonds aten we frietjes, voor die avond mochten de kinderen namelijk het kerstmenu bepalen.
Gendereveal
Wat vond ik het spannend. Even zat ik nog te denken om tot de laatste dag van het jaar te wachten, maar wat wilde ik het graag delen. Ook al moest ik zelf even wennen, ik vind het zo gaaf, een mannengezin, met twee meiden. Ons meisje een grote en een kleine broer. Het artikel was geschreven en stond ingepland. Het moment dat het online kwam, vond ik gewoon spannend. Zouden mensen het verklappen in reacties op social media? En in alle eerlijkheid, ik was ook ontzettend benieuwd hoeveel bezoekers het zou krijgen. Het is zo bijzonder om te merken hoe je blog gelezen wordt en hoe iedereen meeleeft! Gezegend mens voel ik me dan. De reacties waren zo lief! Dank jullie wel daarvoor! Nu alleen nog een naam….
O U D & N I E U W
Wat wilden we graag weg met Oud & Nieuw. Lekker met z’n viertjes in een hutje op de hei. Wat bleef dat helaas onbetaalbaar. Mijn ouders zouden al thuis blijven en zus en zwager zouden daar ook zijn met de kinderen. Inmiddels hadden ook mijn ooms en tantes al gemeld dat ze daar zouden zijn én iedereen zou wat vreterij meenemen. Wij besloten uiteindelijk om ons gezin aan het gezelschap toe te voegen. Wat ben ik blij dat we dat hebben gedaan. We zijn als gezin zo bijzonder het nieuwe jaar in gegaan!
Kindervuurwerk en Bruine bonen
Overdag hebben we eerst wat kindervuurwerk gehaald, zo leuk om te zien hoe blij de kinderen werden van een paar knalerwtjes. We zijn vroeg naar mijn ouders gegaan. René en mijn zusje hebben samen in de tuin staan bakken, de kinderen liepen in en uit en gingen heerlijk hun gang met elkaar en met opa en oma. Ik heb nog even zitten werken, ook fijn en zo ging de dag heel ontspannen voorbij. Een extra groot strikje was het avondeten. Stamppot bruine bonen met speklapjes, jeugdsentiment en één van de lekkerste dingen die ik ken. Mijn gezin is het daar niet zo mee eens, dus ik krijg het bijna nooit. Rondom gelukkig ontdekte ik dat het in de pan zat!
Het was ook een hele gezellige avond, gewoon, samen, niets bijzonders, beetje hangen, beetje kletsen, gemoedelijk. De kinderen mochten opblijven. Ik twijfelde wel, maar ik wist dat mijn zusje haar oudste ook op zou blijven en de oudere neef en nicht sowieso ook. Om de mijne dan op bed te brengen, vond ik wat sneu. Op zich ging het ook heel goed. Tot heel even voor twaalf. Ik zat met Thomas lekker onder de overkapping en we zouden net naar binnen gaan. Kijken naar de klok, champagne stond klaar en dan waren we allemaal samen. We stonden nog maar net in de keuken, toen Thomas heel verdrietig werd. Hij was zo ontzettend moe, hij wilde alleen maar slapen. Ik heb me meteen weer omgedraaid, ben met hem naar buiten gegaan en we zijn samen onder een dekentje gekropen. Het nieuwe jaar was inmiddels wel heel dichtbij.
Samen buiten, op een bankje, onder een dekentje
Elynn was nog binnen en René kwam even kijken waar we bleven, hij besloot even bij ons te blijven, het was een paar seconden voor twaalf immers. Met z’n drieën keken we naar binnen en toen we iedereen op zagen springen en het vuurwerk begon, wisten wij dat het nieuwe jaar begonnen was. We wensten elkaar een gelukkig nieuwjaar en René ging heel snel naar binnen om Elynn te halen. Zij kroop lekker bij René op schoot, onder een dekentje en zo zaten we, met z’n vijven naar het vuurwerk te kijken. Prachtig!
Zijn jullie de feestdagen goed doorgekomen? Natuurlijk wens ik jullie een gezegend, gelukkig en gezond 2017. Mogen al jullie wensen en dromen uitkomen. Voor degenen die kracht en sterkte nodig hebben, wens ik steun in de moeilijke dagen. Laten we allemaal wat liever zijn voor elkaar!
♥MJ
