Vanmorgen was het zover. Andere handen in mijn haar. Wat ik wilde wist ik niet. Nou ja, wel een beetje natuurlijk. Zoals ik al zei, ik had plaatjes verzameld. Maar ja, wat kon en wat zou onmogelijk zijn, dat zou ik vandaag horen.
Nog nét niet met knikkende knietjes stapte ik binnen. Gelukkig was ik heel snel aan de beurt, dus had niet veel tijd om twijfelend weg te rennen. Ik wist dat een vriendinnetje van de basisschool er werkte en had me gisteravond nog afgevraagd of zij of iemand anders me zou helpen. Op het moment dat ik binnenkwam was ze nog bezig en ik vond het jammer. Even later rekende ze af en was zij het die me riep. Als een mak schaapje liep ik mee en een beetje ongemakkelijk (want nerveus) ging ik zitten.
Hoe wil je het hebben
‘Weet ik niet’, hoor ik mezelf zeggen. Het antwoord had moeten zijn: ‘Dit, maar ik weet niet of dat kan’. Gelukkig kan ik dat al snel aan haar duidelijk maken. Ze voelt me haarfijn aan en weet zelfs nog een beetje hoe ik ben. Samen stemmen we van alles af. De gevolgen wanneer we voor het één zouden kiezen, de voordelen als we voor het andere zouden gaan. Ze is meedenkend, ze begrijpt me en samen komen we er uit. Ze weet met één blik al dat ik geen trouwe verver ben. Je kunt ook niet om mijn uitgroei heen, maar dat zou ook eenmalig geweest kunnen zijn. Soms komt het qua tijd niet uit, soms qua geld en soms heb ik gewoon geen zin. Egaal kleuren zou dus niet handig zijn. Klopt. Ik vind kleurschakeringen sowieso gaver.
Zeemeerminnenhaar light
Een groot deel van de tijd kon ik helemaal niet zien wat er gebeurde, dat vind ik altijd zo bloedspannend! Ik moest loslaten en het van me af laten glijden.
Eindelijk mocht ik weer naar de spiegel. Ik kreeg al een beetje een idee hoe het geworden was. Of ik het eindresultaat goed ingeschat had, dát was nog even afwachten. Eerst maar even drogen. En drogen, en drogen. Ik heb dik haar en een beetje veel ook. Met de diffuser ging het uiteindelijk nog best snel. Daarna was ik heel even onder de indruk. Een goede versie van onder de indruk: ‘Ik heb zeemeerminnenhaar’
Voor en Na
Eerst een voor en na van de voorkant. Ik ben zo ontzettend blij. Het past bij mij, bij mijn huidskleur, mijn ogen. Het voelt zo goed! Het grootste verschil in lengte zit in de achterkant, dat zie je op de foto er onder. 
Grappig detail: toen ik de foto in mijn mamabloggersappgroepje liet zien, zei één van hen ook: ‘zeemeermin’. Net hoe het licht er op valt, is er weer een heel ander effect. Heel tof! Het is subtiel, het is divers, het is wat ik wilde, zonder dat ik het wist. Nooit verwacht dat ik met mijn zwarte, vaak geverfde haar zo’n gave kleur zou kunnen krijgen. Nu is er door de vorige kapper wel al heel wat voorwerk gedaan, maar dit zeemeerminnenhaar? Cool. En echt, volgende keer, mag het zelfs wel een tintje meer zijn ♥
Bij nieuw haar hoort ook een bijpassende make-up. In dit geval een nieuw lippenstiftje. Oogschaduw had ik nog wel. Ik koos voor Candy Crush Matte van de Etos, lekker roze, knalt er mooi uit! Ook een bijpassend nagellakje kon ik niet weerstaan.
Nu ik alle foto’s terug kijk, die ik vanwege copyright niet kan delen helaas, heb ik alles wat ik wilde. Gooi je alle eigenschappen van die kapsels in een blender, dan krijg mijn light versie van zeemeerminnen haar! Hoe blij wil je me hebben! Goed gedaan Janine!
Leuk!!
Echt super tof!!