Door Angela – Ik ben een werkende moeder van 2 kinderen, een jongen van 5 en een meisje van 1 jaar en 8 maand. Om heel eerlijk te zijn, ja, ik ben af en toe wel jaloers op de huismoeder. Altijd thuis voor je kinderen. Ze hoeven niet naar een opvang. Je krijgt alles mee van je kinderen. Naast het runnen van mijn gezin en het huishouden ben ik ook een werkende moeder.
Ik werk 32 uur per week. Mijn man 36 uur. We werken zoveel mogelijk dezelfde dagen, de een werkt vroeg de ander laat of nacht. Zodat we zo weinig mogelijk oppas nodig zijn. Meestal gaat onze dochter 2 middagen naar de gastouder en onze zoon ook 2 middagen na schooltijd. Onze zoon word zo nu en dan door de gastouder naar school gebracht en opgehaald uit school. Dit omdat we dan net niet vroeg genoeg vrij zijn om onze zoon te kunnen halen van school.
Na beide zwangerschappen vond ik het heerlijk om een aantal weken bij huis te zijn en de dagelijkse dingen thuis te regelen. Alles op orde in huis hebben, boodschappen op tijd binnen en ook er de tijd voor hebben om ze te doen. Lekker bij huis, tijd hebben voor je kinderen. Echter na drie maanden begon het wel wat te kriebelen, ik miste mijn collega’s en het kletsen over andere dingen dan vieze luiers en slaapjes doen.
Werken of thuisblijven
Eenmaal weer begonnen met werken had ik er wel moeite mee. Moeite om mijn draai weer te vinden en het opvoeden van mijn kinderen aan een ander over te laten. Ook het gemis van tijd hebben om dingen te doen. Nu al werkend moest ik na het werk mijn boodschappen doen en dan kinderen halen en koken. Na de maaltijd even spelen met de kinderen en dan één voor één op bed brengen. Waar je normaal dan kunt gaan zitten was het nu alles opruimen en aan de kant maken.
Schuldgevoel
Ik voel me weleens schuldig omdat ik dan aan het werk ben en de gastouder( die overigens erg goed is en perfect is voor en met mijn kinderen) onze zoon naar school brengt. Soms voel ik me schuldig omdat onze zoon dan zegt: “Mama je werkt wel veel kan je niet gewoon een dag thuis blijven en dan film met mij kijken of een cake bakken?”. We maken dan een planning voor die week om leuke dingen te doen, zodat hij weet dat, wanneer we vrij zijn, hij ook leuke dingen met ons kan doen.
Onze zoon vraagt ook weleens: “Waarom kan jij niet zoals de buurvrouw gewoon altijd thuis zijn? Waarom betaalt je baas niet als je niet meer komt werken? Kun je niet gewoon extra vakantie nemen?”. Soms is dat moeilijk en even slikken. En ga je uitleggen waarom we werken en waar het voor nodig is. Dat vind hij dan maar stom maar soms is hij ook wel heel begripvol. Dan voel je je weleens schuldig en dan kan ik soms wel even verdrietig zijn.
Werken is niet alleen maar voor het extra geld om leuke dingen te doen maar ook voor je zelf. Je eigenwaarde, ik vind het een deel van mijn leven. Voor mij is het een eigen ding hebben en daar veel uithalen. Maar dat is lastig uit te leggen aan een jongen van 5 jaar oud. Soms denk ik weleens, mag ik dit voor mezelf willen? Maar is het alleen voor mij? Nee, want van het geld dat we verdienen doen we gezamenlijk leuke dingen. En zo leggen we het dan ook uit.
Ruilen?
Zou ik een huismoeder willen zijn? Ik zou wel voor een periode (2 maand per jaar) elk jaar een huismoeder willen zijn maar niet voor altijd. Want ik houd van mijn werk, houd van het contact wat ik heb met anderen door mijn werk. Ik leer ervan en ontwikkel me erdoor. Het helpt me soms ook in situaties met mijn kinderen. Om soms dingen op een andere manier te bekijken of door met collega’s bepaalde onderwerpen te bespreken. Het geeft mij een stimulans en het geeft mij een goed gevoel om ook iets voor mezelf te hebben.
Het werk zorgt ervoor dat wij veel dingen kunnen ondernemen. Wij mogen niet klagen. En misschien dat ik in de toekomst wel iets minder wil gaan werken. Maar voor nu ben ik tevreden. Ik kan mijn kinderen aandacht schenken en ik kan leuke dingen met ze doen. We hebben tijd met elkaar en voor elkaar. Ik denk oprecht dat doordat we allebei werken de kinderen ook een verantwoordelijkheid zullen leren inzien.
Jaloers ben ik dan weleens op de moeders die altijd thuis zijn, overal de tijd voor hebben en altijd bij school zijn voor hun kinderen. Aan de andere kant heb ik op deze manier iets voor mezelf en haal ik daar een voldoening uit die ik nodig heb om me goed te voelen. Dus moet je dan jaloers zijn? Nee dat hoeft niet, elke manier van leven heeft wel wat.
Werken of thuisblijven, je moet kiezen wat goed bij je past denk ik. Mijn kinderen zijn vrolijk, hebben veel levenslust en zijn erg leergierig. Ze hebben een eigen willetje en dat is op sommige momenten hilarisch. Onze kinderen brengen veel vreugde en een heerlijke dynamiek met zich mee
Afbeelding vrouw met dilemma via Shutterstock
