Een onderwerp waar je liever niet bij nadenkt maar wel over moet praten. Wat wil je doen voor je sterft? Niet persé een bucketlist, maar meer wat wil ik als moeder. Je praat niet alleen met je man over dit soort dingen, maar ook met je kinderen. Dat is best verdrietig, maar wel verstandig. Je moet er zelf ook over nadenken. Heb ik alles goed geregeld, hoe blijven mijn kinderen achter?
Wat laat ik na. En dan bedoel ik niet meteen materialistisch, maar hoe herinneren je kinderen jou? En blijven ze niet achter met een grote factuur? Ik ben niet als de dood om te sterven, maar wat als het zomaar ineens om de hoek komt kijken. Er is vast wel een checklist voor wat je moet regelen voor de dood van een dierbare. Want weet ik eigenlijk wat ik moet doen wanneer mijn man sterft? Allemaal vragen die soms zomaar bij me opkomen. Want het lijkt ver weg, maar wat als ik er niet meer ben? Wat als jij er niet meer bent. Wat je wilt doen voor je sterft is in ieder geval de zaakjes op orde hebben.
Uitvaartverzekering
Hoe ben je bijvoorbeeld verzekerd? Om eerlijk te zijn weet ik het eigenlijk niet. Mijn uitvaartverzekering is afgesloten toen ik achttien werd denk ik. Toen waren de kosten heel anders als nu. Is mijn verzekering voor de uitvaart die ik wil nu nog toereikend. Ook zijn er verschillende soorten uitvaartverzekeringen. Het is fijn wanneer je met duidelijke voorbeelden en realistische berekeningen uitvaartverzekeringen vergelijken kunt, hiervoor kun je terecht op Zorgvaart.nl. Een vergelijker die ook rekening houdt met details. Met wat je kinderen en je partner zouden willen wanneer ze afscheid van je moeten nemen. Het kan het verschil maken tussen alleen koffie en champagne met bitterballen en Zorgvaart maakt dat duidelijk.
Wat wil je doen voor je sterft
Bij voorkeur wil ik dat ik een respectabele leeftijd hebt bereikt én dat mijn kinderen op eigen benen staan. Dat hebben we niet zelf in de hand. Ook wil ik graag iets voor ze achterlaten. Daar heb je wel invloed op. Sta jij bijvoorbeeld vaak op de foto met je kinderen? Is het antwoord nee, doe er dan iets aan. Regel die fotoshoot. Na verloop van tijd merk je dat details verloren gaan. Hoe langer iemand overleden is, hoe meer je vergeet.
Hoe fijn is het dan dat je kinderen foto’s terug kunnen zien van hoe je was, wat je met ze deed en hoeveel je van ze houdt. En dan bedoel ik ook die gewone foto’s van die stoeipartijen in de keuken, het ijsje wat jullie samen aten na de Avondvierdaagse, het knuffelen op de bank en samen jullie favoriete serie kijken. De momentjes van jullie samen.
Bewegend beeld
Wat ik vaak denk, maar nog niet doe is zorgen voor bewegend beeld. Dat kan niet meer wanneer je er niet meer bent. De gewone huis-tuin-keuken filmpjes zijn leuk en zo ben je echt. Hoe bijzonder zou het zijn, dat wanneer ze er aan toe zijn, er filmjes zijn waarin je praat, zingt, vertelt. Dit is iets wat je niet kunt verschuiven naar later. Later is immers allang begonnen en vandaag komt nooit meer terug. Met dank aan Harrie Jekkers, zijn het woorden waar ik meer naar moet luisteren.
Van mijn oma en opa heb ik nog een filmpje wat nergens op slaat, echt nergens. Als ik mijn ogen dichtdoe, zie ik dat filmpje. Mijn opa en oma, elk op hun eigen typische manier op de bank. Ik zie hun bank en daardoor haal ik me het gevoel van hun huiskamer weer voor de geest. We hebben een gesprek zoals we wel vaker hadden. Precies zoals we waren. Het is zo fijn dat beeld letterlijk terug te kunnen halen nu.
Maak die herinneringen
Al die herinneringen voor later, maak je nu. Hoe lastig het als moeder ook is, laat de boel de boel. Er is geen moeder die later zegt; “Ik heb mijn kinderen te veel geknuffeld”. Het belangrijkste voor kinderen is tijd en aandacht. Wat je ze nu geeft, nemen ze mee voor later. Toen mijn oma stierf, dacht ik meteen aan de kleine dingen die we samen deden. Pesten bij de achtertafel. De lunches tussen de middag en de kleine rituelen die daarbij hoorden. Dát wil ik ook voor mijn kinderen. Toch laat ik net als veel moeders de was tussendoor komen, of het uitpakken van de vaatwasser. Of dat ene telefoongesprek wat ik echt even moet voeren. Wat wil je doen voor je sterft? Leven in het NU. Genieten van het NU.
Brieven en aandenkens
Je kunt niet alles bewaren, maar hoeft ook niet alles weggooien. Wat dacht je van een speciale herinneringenbox. Je kunt er voor je kind(eren) eentje klaarzetten en vullen met de hoogtepunten. Zoals je van een baby een box aanlegt met eerste haartjes, het geboortekaartje en het eerste pakje, zo kun je dit ook over jullie samen doen. Schrijf voor elke verjaardag een brief en bewaar bijvoorbeeld het kaartje van jullie eerste film samen.
Wanneer je kinderen de goede leeftijd hebben, vergeet dan ook niet te praten over de dood. Zorg dat je woorden aansluiten bij hun niveau. Wacht niet altijd totdat ze er zelf mee komen. Meestal is dat wanneer het dichterbij komt, er in de omgeving iets is gebeurd. Ze vooraf een beetje voorbereiden is helemaal niet slecht. Met de twee oudsten heb kan ik er gewoon gesprekken over hebben.
Niet heel zwaar beladen, gewoon aan de achter tafel. Over dat we niet eeuwig leven, dat mensen sterven en hoe bijvoorbeeld het afscheid nemen ging. Het hoort er bij, niets is zekerder ♥
Afbeelding begraafplaats en moeder en kind via Shutterstock
