Klantvriendelijk, professioneel, transparant en dynamisch zijn is de belofte van Verkeersschool Wesseldijk. Ooit gestart met één lesauto en al meer dan veertig jaar een begrip. Een goede belofte van een rijschool en een voor mij belangrijke. Want waarom rijles op latere leeftijd voor mij een optie is en waarom vooral klantvriendelijkheid en professionaliteit van een verkeersschool voor mij ontzettend belangrijk zijn, lees je vandaag in dit artikel. Misschien zou ik dan nu zelfs mijn aanhanger rijbewijs willen gaan halen.
Mijn rijbewijs heb ik al sinds ik achttien ben. Eén van de redenen waarom het zo rot voelt dat ik nooit meer in de auto stap. De rijlessen kreeg ik als verjaardagscadeau van mijn ouders [moeder en bonusvader]. Een rijbewijs halen zou me vrijheid en mobiliteit geven en dat gunden ze me zo! Dat is ook waardoor ik autorijden mis, maar ik zou echt opnieuw rijlessen moeten nemen, om weer met een vertrouwd gevoel de weg op te gaan. De rijschoolhouder en rijinstructeur zouden me een heel vertrouwd gevoel moeten kunnen geven. Daarom de wens voor een rijschool die kwaliteit en klantvriendelijkheid hoog in het vaandel heeft staan en vooral een verkeersschool die professioneel is. Zijn zaken op orde heeft en daardoor vertrouwen uitstraalt, zodat mijn twijfel om weer rijlessen te nemen wordt weggenomen. Omdat ik bang bent dat het tegenvalt en ik nog steeds het autorijden niet oppak.
Stoppen met autorijden voorkomen
Mijn situatie zie ik bij leeftijdsgenoten en zowel ouderen als jongeren voorbijkomen: stoppen met autorijden. Wanneer je, net als ik, autorijden niet leuk vindt en er bijvoorbeeld niet van jongs af aan mee opgegroeid bent, sluipt het er makkelijk in. Niet rijden, wanneer het niet nodig is, het de ander laten doen, omdat die er wel van geniet. Ongemerkt worden maanden jaren, om over te gaan in heel veel jaren zonder een auto te besturen. Inmiddels veertig jaar.
Stoppen met autorijden voorkomen is makkelijk; blijf rijden! Niet alleen in de buurt, maar ook verder weg. Wees niet bang. Niet voor ongelukken, niet voor de mening van anderen. Ik had al last van een opgestoken middelvinger, wanneer mijn motor afsloeg.
Faalangst in combinatie met mijn manier van kijken naar de wereld om me heen, is niet ideaal om deel te nemen aan het verkeer. Ik zie het grote geheel lastig. Mijn blik op de wereld, neemt details waar. Dit vertroebelt het grote geheel, waardoor verkeerssituaties soms moeilijk in te schatten zijn. Ik kan wel anders, maar dat kost moeite. Niet iets wat je met een normale rijles leert.
Waarom rijles op latere leeftijd
De redenen waarom ik nog een keer rijles op latere leeftijd zou nemen liggen misschien voor de hand. Voor nu red ik me prima op de fiets of in noodgevallen met het openbaar vervoer. René en mijn ouders helpen me ontzettend veel en zelfs mijn schoonouders staan voor me klaar. Er is echter een afhankelijkheid en een gemis.
Spontaan iets doen met de kinderen zit er niet in. Iets alleen met mama doen heeft wat voeten in aarde. Ik zou soms zo graag ineens met ze in de auto willen stappen. Ze zijn blij hoor met de kleine dingen die ik wel met ze en voor ze kan doen. We maken genoeg strikjes samen. Alleen een dorp biedt een stuk minder kansen en op wat er is, raak je snel uitgekeken.
In mijn eentje een roadtrip maken, het lijkt me geweldig! Al is het maar een dagje met een nachtje. In de auto stappen en gaan. Lekker ouderwets met een kaart en op je gevoel en zien waar je uitkomt. De vrijheid. Ook de vrijheid om zo even naar een vriendin te kunnen gaan. Daarbij wonen een aantal in een gebied waar het OV nauwelijks komt, het blijft een dorp waar ik of zij wonen.
De laatste reden is een andere praktische reden; we worden ouder en zijn niet onsterfelijk. Wat als mijn lieve achterban er straks niet meer is? Ik wil ook met mijn moeder mee kunnen, wanneer ze het zelf niet meer zou kunnen. Of met mijn man, wanneer er iets is. Toen René geopereerd moest worden, bleef ik bij de kinderen, wat ook handig is, maar ik was ook graag meegegaan. Ik kan niemand steunen op de manier zoals ze dat bij mij doen. Als ik alleen ben, wil ik ook naar mijn [klein] kinderen kunnen, spontaan.
Herhalingslessen autorijden noodzakelijk
Herhalingslessen zijn voor mij noodzakelijk om weer te durven deelnemen aan het verkeer. Ik geloof en heb in het verleden wel ervaren dat het net als fietsen is. Je verleert het niet. Het basisgevoel is er nog. Het vertrouwen is weg en een vorm van “automatisme” heb ik niet opgebouwd, doordat ik geen kilometers heb gemaakt.
Een transparante en dynamische verkeersschool is daarbij onmisbaar. Een rijschool die met de ontwikkelingen meegaat, zal mij meer kunnen bieden dan een ouderwetse rijschoolhouder. Transparantie maakt dat ik weet of een verkeersschool mij kan bieden wat ik nodig heb en hoeveel mij dat gaat kosten. Want ook de prijs van lessen en het gebrek aan inzicht hoeveel rijlessen nodig zijn, houdt mij momenteel tegen om rijles te nemen.
❥ Hoe zit dat met jou? Stap jij met plezier in de auto, of is het een noodzakelijk kwaad? Hoelang heb jij jouw rijbewijs en hoe waren jouw autorijlessen? Laat het weten in de reacties!
Foto woman driving car door Peter Fazekas | Foto driving woman door Spencer Davis on Unsplash