Het is een terugkerend thema de afgelopen weken. Rust. Mijn lichaam roept het, mijn hoofd roept het, mijn hart heeft het moeilijk. Ik wil gewoon dezelfde moeder zijn voor de kinderen. Dezelfde zorg, aandacht, liefde, energie. Voel me een enorme zeur, wanneer mensen vragen of het nog gaat.
De dagen zien er een beetje hetzelfde uit. Zorgen dat de kinderen gezellig, schoon, gevoed en gekleed op school komen. Verder probeer ik de was bij te houden, voor mezelf en de kraamzorg straks. Er komt nog was genoeg bij en met vier gaat het al snel. Ik zou graag nog iets meer in het voren willen werken voor mijn blog. Op Facebook zijn de 800 likes gepasseerd, en er komen nog meer onwijs leuke winacties aan mensen, speciaal voor jullie. Alleen tijd en energie ontbreken een beetje. De weekoverzichten schrijf ik inmiddels op de maandag zelf, dat deed ik altijd zondags. Balans zoeken en rust nemen. En wachten.
Verder wachten, mezelf verwennen en shoppen
Maandag kon ik alleen maar heel trots zijn op mijn meisje. Vier jaar en fietsen zonder zijwieltjes. Keurig netjes rechts blijven op de weg, de bocht om, verderop keurig de stoep op. Dat laatste omdat ze dan veiliger over kan steken. Hup, de weg over en zo achter het huis. Ze zou het bijna alleen kunnen. Zo mooi om te zien.
Woensdag gingen de kindjes naar oma. Thomas had die middag nog een kinderfeestje. Om half vier stuiterde er een heel blij eitje terug. Ze was met oma op stap geweest en ze hadden samen geshopt. Wat is ze verwend! Een eigen pasje (portemonnee), een jurkje, sokjes, haarfrutsels enz. Vol enthousiasme liet ze alles zien. Ik moest mijn ogen dicht en één voor één kwam het achter haar rug vandaan. Zelf heb ik mijn rust kunnen nemen en wat blogs kunnen voorbereiden. Zo fijn! Donderdag bracht mama de kinderen zelfs naar school, dus bleef ik lekker in de luie broek, voor een verry lazy day, die in het teken van bloggen en Netflix stond. De kindjes aten namelijk ook bij haar, dus tot half vier, had ik het rijk alleen.
Op de foto: mijn prachtige sieradenset, gekregen voor moederdag | Nog even heerlijk op de bank knoedeln voor het slapengaan | Trotse mama, mooi meisje | Nog wat aankopen voor de babykamer | Heerlijk op de bank, Love u to bits | Moederdag én mijn verwennerij aan mezelf | Een heel lief kaartje van (schoon)ouders | Nog een verwennerij voor mezelf én een ‘nailart’ experimentje tijdens het songfestival
Verloskundige en shoppen
Vergeet ik zo maar het belangrijkste van vrijdag en deze week! We mochten weer naar de verloskundige. Dit keer hoorden we het hartje heel sterk en krachtig (waarschijnlijk had ze hem iets harder gezet, aangezien René hem op ging nemen). Weer had hij een handje voor het hoofd, boefje! Daarna hebben we geshopt bij Action, want de kinderen hadden ondergoed nodig.
Eerst gingen we trouwens het centrum nog even in, via Zeeman naar de HEMA en door naar Mijnnnn!Kamer, daar had ik een jurkje voor Elynn weg laten leggen. Ineens zag ik in de HutselFrutsel en spellenkast Sleich dieren staan. En díe wilde ik nog voor op de babykamer. Naast de wereldkaart komt een plankje van Ikea, waar ik een aantal dieren die op de kaart staan op wil hebben. Ik nam nu een zebra en een olifant mee. Nu in ieder geval nog een giraffe en verder moet ik de kaart nog even checken. Ook vond ik nog twee té schattige kaartjes die of aan de muur of ook aan het plakje komen. ’s Avonds namen René en Elynn vanaf zwemles frietjes mee van de frietboer!
Zaterdag niets op de planning behalve een lange avond, met het Eurovisiesongfestival. Zondag was het Moederdag, maar daarover vertel ik meer in een later blog, ik blijf het zo’n speciale dag vinden. Na de miskraam en de angst om nooit mama te worden, ben ik al weer zeven jaar mama! Ondanks alle stukken behang, irritatiefactortjes en gebrekkige oortjes, ben ik daar ook elke dag weer dankbaar voor ♥
