Waar zijn we aan begonnen! Of eigenlijk zijn we nergens aan begonnen, wat hebben we gedaan is een betere vraag. Nu het nog maar heel even duurt voor we een Party of Five zijn, vraag ik me af en toe echt af of het wel goedkomt. Soms voelt het zo alsof het leven me overkomt, …
Vandaag ontving ik een persbericht dat me aan het denken zette. Wat mogen mijn kinderen eigenlijk wel en wat niet. Waarom mogen ze sommige dingen niet. Kan ik ze niet loslaten, of wil ik ze beschermen? Er was maar één conclusie mogelijk. Ik ben een overbezorgde moeder. Precies dat wat ik niet wilde. Waar ik …
Wat als je moet kiezen tussen je kinderen? Mij overkwam het en uiteraard zal het nog veel vaker gebeuren, maar wat vond ik het verschrikkelijk. Als moeder kun je niet altijd overal zijn en ik kan mezelf al helemaal niet in tweeën splitsen, dat besef ik heus. Daarom hoeft het nog niet makkelijk te zijn …
Vandaag lees je deel twee in de Oma TAG serie. Zoals ik in deel één van deze Oma TAG serie al aangaf hebben mijn kinderen drie opa’s en twee oma’s en die wilde ik eens op mijn blog aan het woord laten. Over mij, over zichzelf en over opvoeden. Vandaag lees je de Oma TAG – Oma …
Ik zei het al eerder, en vaak voel ik me de enige, maar soms heb ik écht een hartgrondige hekel aan opvoeden. Toch zie ik vaak blije blogjes over hoe fantastisch het allemaal is. Hoe geweldig kinderen zijn, hoe makkelijk opvoeden sommige ouders af gaat. Hoe doen andere moeders dat toch. De hekel zit hem …
Volwassenen en hun vervelende besef van tijd tegenover twee kinderen die nog nooit enig besef van tijd hebben gehad. Het is en blijft een dingetje. Soms een klein dingetje, van ongeveer een minuut of vijf, misschien tien. Paar keer vragen of schoenen aan kunnen, of er een jas aan getrokken kan worden of misschien nog …
Kleine jongens worden groot, maar moeders zijn bezorgd. Geen makkelijke combinatie, dat heb ik deze vakantie wel gemerkt zeg. Waar mijn hoofd het één zei, zei mijn hart heel hard iets anders! Soms heb ik ook wel het idee dat ik wat overbezorgd ben. Naar mijn idee zie ik andere kinderen van de dezelfde …
Het is weer zo’n dag….. Ik vind het leuk voor hem, heus! Toch heb ik buikpijn. Er gaan geen moeders mee, ik dus ook niet en dat vind ik moeilijk. Het is weer iets met loslaten: het eerste schoolreisje. Natuurlijk, de juffen zijn mee, hij kan al best een beetje op zichzelf passen, hij is …
Met al het vreselijke nieuws om me heen, word ik soms een beetje bang. Bang voor een schijnveiligheid, bang voor leven in reservetijd. Bang voor heren en mevrouwen die landen runnen, maar niet weten om te gaan met macht. Voor wat machtsgevoel met mensen doet én voor mensen betekent. Onrustig omdat ik er geen grip op …
