Een week met een spannende dag, wat uiteindelijk gelukkig een strikje werd. Ik mocht een paar schoenen uitzoeken, maar twijfel nog steeds. Mijn make-over maakte de zaterdag ook een spannend dagje. Ook vierden we geen Valentijn, toch leverde het een paar strikjes om van te smelten op!
Mijn ode aan mijn man, vond ik bijvoorbeeld heerlijk om te schrijven en ook Thomas en Elynn deden hun best voor hem! Verder maakte Muppet nog een prachtige kaart voor zijn (niet zo geheime) liefde. En kreeg ik het leuke bericht dat ik een paar schoenen mag uitzoeken bij Sacha. Hierover gooide ik deze week een meningsvraag in de groep, om precies te zijn over de schoenen in de afbeelding. De reacties waren prachtig, maar ik twijfel nog steeds. Wat vind jij?
Strikjes #71 geen Valentijn, make-over en een spannende dag
Maandag heb ik heerlijk ‘You Me Her’ gekeken. Een serie waarvan ik het eerste seizoen dus in twee dagen gekeken heb. Beetje rust en ontspanning is goed voor de mens immers. Ook deden we eindelijk een fotosessie met de coole fietshelm en Elynn haar nieuwe fiets. De mannen gingen weer naar zwemles en ging ik eten maken met Elynn. Wat had ze een lol met haar schaar en het knippen van de boontjes.
Geen Valentijn
Dinsdag vierden we geen Valentijn, maar maakten de kinderen zoals gezegd wel kaartjes. Voor papa, met heel veel hartjes! Thomas moest ineens nog snel zonder jas de deur uit om een kaartje in de brievenbus te gooien. Ineens bedacht hij zich dat hij verliefd is, zo schattig.
Uiteten, meegenieten van zwemles en metarmorfose
Woensdag ging ik heerlijk uiteten vanwege het jubileum van een collega. Vijfentwintig jaar in dienst! We gingen naar de wok. Ik kan daar zo van genieten. Even de collega’s zien in een andere setting en lekker eten!
Op vrijdag heeft Elynn zwemles. Ik ben zo trots op haar. Ik kan er niet altijd bij zijn dus dan is het leuk om de verhalen te horen. Zo hoorde ik dat ze als enige één handje bij het op de rug drijven vasthad. In haar volgsusteem gaat ze ook heel snel naar voldoendes. Dankzij de filmpjes van mama kon ik haar zondag ook nog even zien genieten!
En toen was het metamorfose zaterdag! Zoals jullie al uitgebreid hebben kunnen lezen vond ik het heel spannend. Wat was het eindresultaat weer een opluchting!
Spannende dag
Op de zondagmorgen is het rustig aan dag. Dit keer wilden ze zelf ontbijt maken. Heerlijk om ze vanaf een afstandje zo samen te zien. Dit keer ging het ook nog heel goed de samenwerking. Soms zie ik ze samen en zie ik het van verre mis gaan, maar dit was zo schattig!
Er was ook een nare smaak datzelfde moment. René bleef maar slapen (hij had het ook echt even nodig), maar ik wilde met hem overleggen of ik de VK zou bellen. Dit ivm wat bloedverlies en afwijkende urine. Omdat het me niet lekker zat, heb ik zelf besloten te bellen. En zo mochten we die middag ineens toch naar VK en leverden we de kinderen snel bij opa en oma af. Wat viel er een spanning van me af. Waar ik last van had kán namelijk een teken zijn van een naderende vroeggeboorte. Na de nodige checks, bleek het daar nu niet op te wijzen. Urine moest maar even naar de dokter om te checken wat er dan is. Baby en baarmoeder(mond) zijn in ieder geval prima in orde…..Dus goed nieuws. We hebben dankzij de echo wel heel prachtig zijn neusje en mondje kunnen zien, dat was wel een extra cadeautje!
Tweede strikje op de zondag
Op de valreep was er nog een blij ei moment van Pollewop voor het tweede strikje op de zondag. Mijn ouders wonen vlakbij. René zou me afzetten en dan auto naar huis brengen en terug komen. Na een kop koffie konden we dan met z’n vieren nog even een wandelingetje maken. We zijn eerst nog even snel naar huis gegaan en hebben de fietsen van de kinderen achterin gegooid. Wát was het mopje blij dat ze er achter kwam dat hij fiets er was en ze zo naar huis mocht. Rennend met haar armen wijd voor een knuffel rende ze van de achterdeur naar me toe. Om op te vreten!
Oh, nog een strikje! Mijn mama heeft voor het eerst de schopjes van haar vijfde kleinkind gevoelt <3 Blijft zo bijzonder!
