Strikjes #26 storingsvrij, nieuw jasje én een sjiek dineetje

Wát een gekke week de afgelopen week! Maandag en dinsdag verliepen vrij normaal. Gewoon lekker in ons ritme. Met Muppet gaat het al weken super! Geen driftbuien, geen gedoe, gewoon een kind. Het werd raar op woensdag. Waar ik normaal gesproken drie dagen in de week werk, was dit de vorige week ineens maar één dag en ook die was een beetje vreemd.

Wegens een grote storing werkte het systeem helaas niet. Rare telefoongesprekken ten gevolge. Als je niet kan inzien wat wel nodig is om iemand gedegen te woord te staan, is het geen beetje lastig werken. Wat was ik blij dat deze dag voorbij was, op die manier werken is vermoeiender dan een normale werkdag kan zijn. Helaas was de storing ook op donderdag en vrijdag nog niet verholpen, waardoor het niet mogelijk was om iedereen te laten werken.

Twee verplichte vrije dagen waren een vervelende, maar stiekem natuurlijk ook een aangename consequentie. Vervelend omdat het voor de werkgever enorm naar en vervelend is en voor ons financieel iets minder, maar wat was het fijn om die extra dagen te hebben. Donderdag heb ik mama wel gewoon op laten passen en kon ik mooi voor Mar-JoYa aan de slag. Er waren veel mailtjes te verwerken en ik had nog zo veel inspiratie op papier te zetten. Je moet er toch het beste van maken.

Vrijdag zou Pollewop al uit logeren gaan bij opa en oma, zodat Muppet en wij een chique dineetje met Muppet konden hebben. Helaas werkte het systeem nog niet, dus ik bleef lekker thuis, de ochtend heerlijk met Pollewop aan het kleuren, spelen en knuffelen geweest. Oma heeft Muppet van school gehaald en hier naar toe gebracht. Pollewop nam ze weer mee naar huis. Wat een prachtig en verdrietig gezicht, tegelijkertijd. Lief klein mini-mensje met Frozen koffer, zwaaiend met hart en ziel, even wachten om met oma weg te gaan, zwaaien, stapje naar de schutting, zwaaien, stapje naar de schuttingdeur en ineens er door en weg. Thomas en ik hadden ’s middags met zijn tweetjes. Een “alles-mag-op-vrij”-dag. Alles wat hij wilde, zou mogen. Zo schattig.

’s Avonds was het dan eindelijk zo ver! Het “sjieke dineetje“. We maken er een traditie van om met één van hen een avondje uit eten te gaan. Alle tijd voor elkaar, zonder dat ze allebei aandacht willen en vragen. Oprecht, 100% tijd en aandacht voor één van hen. De ander is dan uit logeren en heeft alle aandacht daar. Muppet wilde graag gewoon eten. Wij hadden wel weer zin in Grieks. Muppet is gek op shoarma, ze hebben er frietjes én boontjes met rijst, dus Muppet zag het wel zitten. Het was een super leuke avond!

Zaterdag gingen Muppet en ik samen op pad voor de laatste dingetjes voor ons voorproefje op Valentijn. Gezellig hand in hand met een kletsend mannetje. We gingen ook langs Bruna voor de Valentijnskaartjes. “Oh, mama, die is leuk”. “Mamaaaaa, kom eens kijken, dit is zo’n mooi boek”, kind naar mijn hart. Geen enkele keer kwam er een ‘mag ik die hebben’ of een ‘die wil ik’ over zijn lippen. Tot hij bij de tijdschriften keek. Hij zag een magazine van Lego Ninjago (die hij van mij nu net niet meer mag kijken) mét daarbij een limited edition van Kai.
Een klein stuiterend mannetje: “mama, kijk eens wat ik nu gevonden heb”. De blik in zijn ogen toen ik vroeg of hij hem graag wilde hebben. De kleur van zijn snoetje toen ik zei dat hij hem maar naar de kassa moest brengen dan…… Ik kan daar zo van genieten. ’s Middags hebben we samen een heel level voltooid op de Xbox en kreeg ik een enorm trotse high-five.

Terwijl wij als Ironman de slechteriken versloegen was mijn man druk bezig met het weer op gang krijgen van mijn blog. Wat een ellende. Achter de schermen leek de nieuwe jas als gegoten te zitten en zouden we hem online gooien. Eenmaal online, schoten er knopen los, werkte de rits niet meer én leek hij toch groter te vallen als verwacht. Er verdwenen dingen die achter de schermen wel zichtbaar waren. Het heeft uren gekost, maar gelukkig is alles goedgekomen en lees je dus vanaf zaterdag mijn blogs in een nieuwe vormgeving. Wat ben ik er blij mee en trots op. Nog helemaal mij, maar dan iets frisser, met iets meer kleur.

Dat voorproefje op Valentijn waar ik het net over had, daar begonnen we de zondag mee. ’s middags hadden we een erg gezellige verjaardag van mijn neefje en dan begint op maandag het gewone leven weer, met als grootste strikjes een waarschijnlijk weer werkend systeem én een heerlijk rondje van 4,4 kilometer intervallen.

♥MJ

Reacties

reacties