Deze week bestond uit de eerste roadtrip van dit jaar en stond verder eigenlijk alleen maar in het teken van code rood, roder, roodst.
Op zich mochten we natuurlijk best tot en met maandag blijven. Het weekend dat we geboekt hadden om met zijn viertjes het nieuwe jaar in te gaan, mocht natuurlijk best een dagje langer duren. Helaas, Muppet en Pollewop moesten weer naar school maandag, dus toch maar besloten om zondag in te pakken en rustig aan naar huis te gaan. Niet te laat, want toen begonnen de dreigende voorspellingen van ijzel en drama in het noorden al en daar mochten wij nog naar terug rijden immers.
Dus zondag begonnen we de dag met inpakken, langzaamaan. Tussendoor lekker relaxen. Alles goed getimed, want haasten hoefden we niet, als een gek de bungalow door was niet nodig én het rare weer begon eigenlijk net toen we thuis waren, maar zette niet door. Pollewop was best blij dat we weer thuis waren. Het vakantiegeld van opa en oma was goed besteed, maar helaas was haar baby nog thuis. Eindelijk maar toch kon haar pyjamaatje aan en wat was ze een trotse mama.
Maandag was heel bijzonder, de kinderen waren ’s morgens naar school, dus papa en mama hadden het rijk alleen. Wat doe je dan? Juist, zo weinig mogelijk! Dachten we eerst. Totdat er ineens een belofte bovenkwam. Wanneer ik de zolder netjes heb (denk zolder als een hoarder) dan heb ik én een eigen werkplek én ik ben ook nog eens omgekocht met zo’n leuke pastelkleurige platenspeler! Dus we zijn met z’n tweeën flink aan de slag gegaan! Nu nog afmaken én op zoek naar de ideale inrichting. Want ik blijf een hoarder, dus niet alles mag weg, maar het moet efficiënt, want behalve werkplek is het ook logeerkamer en washok. Daarnaast moeten de kinderen er kunnen spelen als ik ondertussen werk. Dus binnenkort op onderzoek uit!
Dinsdag was de dag van het grote glijden. Wegen waren spiegelglad en onze straat werd langzamerhand steeds meer letterlijk gebruikt als ijsbaan. Heerlijk! Hoe vervelend het ook was voor alle anderen, wij hebben er wel van genoten. We maakten het onaangename nuttig en hebben de slee uit de schuur gehaald en onze ski-jassen en pakken van zolder.
Frisse neus, rode wangen en genieten. Even kopje koffie halen bij oma, rondje langs de vijver. IJsvrij rules en de kinderen vergeten dit echt nooit meer!
Klein dingetje, de rest van de week moest ik wel gewoon naar het werk én ondanks code rood. Als je op redelijke loopafstand woont, dan kun je immers gewoon komen (kleine kanttekening, de enige ijzeldode op dat moment was……u raadt het al, iemand die liep). Vastbesloten wilde ik het in ieder geval proberen.
Wat een pokke-eind! Normaal valt het wel mee, maar lopen door bevroren gras is weliswaar enigszins veiliger dan een bevroren weg, maar net zo zwaar als hardlopen op het strand. Toch heb ik het gered. Moe maar voldaan kwam ik weer thuis, want twee keer die wandeltocht en gewoon een dag werken, hakte er best in. Eerlijk. Gelukkig was een groot deel van de route keurig gestrooid, dus hierbij mijn dank aan de strooimeneren.
Verder hadden we gewoon weer eens een heerlijk ontspannen weekend waar we altijd het meest van genieten en waarin we de verjaardag van één van mijn tantes vierden, waar iedereen zat te mopperen, óf over de ijzel, óf over diegene die er juist wel of juist niet doorheen gingen of over cabaretiers. Een heerlijke ouderwetse, echt Nederlandse verjaardag. In een kringetje, met worst, kaas én discussies. Heerlijk. Strikjes.
Hopelijk was jullie eerste week van het jaar net zo fijn als die van mij.
♥MJ
