Laura Collin vroeg op Twitter of je achterloopt als je geen Netflix hebt. Mijn antwoord: je loopt niet achter, maar mist wel iets. Wat mist ze? Natuurlijk als eerste de voor de hand liggende voordelen & dan nog wat.
Keuzes, keuzes, keuzes, keuzes en nog eens keuzes. Films, series, documentaires. Spanning, humor, intrige. Voor elke bui, voor elke emotie, voor elke behoefte. Wil je ongeneerd foute vrouwen dingen kijken tijdens het opvouwen van de was, geen probleem! Ontspannen met je laptop of tablet op de bank als je man voetbal kijkt, maar wel gewoon je series volgen, ideaal.
Kijken wat je wilt, wanneer je wilt, waar je wilt. Vooral dat “wanneer je wilt” én zonder reclame. Als mama zijn de momenten dat je echt even ongegeneerd bank kunt hangen natuurlijk ontzettend beperkt. Het is dan heel fijn als je niet afhankelijk bent van het aanbod van de zenders, maar gewoon kunt kijken naar waar je behoefte aan hebt. Heb je een rotdag, kijk je iets waar je lekker bij kunt janken en wil je niet te veel nadenken, kijk je een foute comedy.
Geen gepuzzel wanneer je samen met je lief iets kunt kijken wat je allebei leuk vindt. Ik kan me niet voorstellen dat er niet een groot aantal series en/of films zijn op Netflix die jij én je partner leuk vinden. Geen gedoe met verplicht meekijken.
Handen vrij!
Vroeger riep ik heel hard, dat ik mijn kinderen alleen educatief voor de televisie zou zetten én als onderdeel van hun dagritme. Absoluut niet van plan om “Handen vrij!” een reden te laten zijn. Met alleen Thomas, ging dat prima. Leren tellen met Charlie en leren over groente en hun afkomst met Henry, op BabyTV. Het aanbod is dan wel beperkt en veel, heel veel herhaling. Nu met twee, die bijvoorbeeld vaak gaan klieren als ik ga koken, ben ik inmiddels zeer pré “Handen vrij!” In principe hebben ze twee “schermtijden” per dag. ’s Ochtends een uurtje en ’s middags een uurtje. Ze mogen dan kiezen waar ze mee willen spelen, er zijn verschillende schermen in huis. Soms, heel soms, komt er dus een uurtje bij, soms nog een uurtje en als het echt scheissewetter of “storm op komst” is, dan gerust nog eentje.
Jeugdsentiment
Tenminste zou ik missen. Van Fuller House, tot straks Gillmore Girls. Of zoals laatst, toen ik er achter kwam dat Labyrinth op Netflix staat. Cadeautje toch? Even films of series terugkijken van toen en herinneringen ophalen aan die tijd. Het zal wel een leeftijdsdingetje zijn, maar ik vind het heerlijk!
Enorme knapperds!
Laatst zette manlief White Collar maar niet op pauze, omdat Matt Bomer met ontbloot bovenlijf door het beeld blééf lopen. Zo vervelend! Gelukkig is hij in pak ook om op te vreten! & als we het toch over pakken hebben. De heren van Suits zijn heusniet vervelend voor het oog hoor, om over Wentworth Miller (Prison Break) nog maar te zwijgen.
Netflix – waarom je niet achter loopt, maar wel iets mist is voor mij dus wel al duidelijk. Het is hier inmiddels onmisbaar! Ik hou van televisie kijken, vind het ontspannend om echt even niets te doen en gewoon te hangen, maar geniet er ook van op de achtergrond, wanneer ik voor Mar-JoYa aan het werk ben.
♥MJ
