Is er iemand die me kan uitleggen waarom het zo moeilijk is om dingen te laten tijdens je zwangerschap. Waarom het oké is om heel hard te roepen “dat je moeder ook nergens om dacht”, als argument waarom jij (en een ander) dat ook niet hoeft. Ik schreef al eerder een artikel over mijn oprechte verbazing over roken tijdens de zwangerschap of de gevolgen van het drinken van alcohol als je zwanger bent. Waarom zou je spelen met het leven van je baby?
Natuurlijk zit hier persoonlijk onbegrip achter. Ik weet hoe het is als je één op zes bent en problemen hebt met zwanger worden. Ik weet hoe het is om een miskraam te hebben. Ook weet ik dat een gezond kindje krijgen niet vanzelfsprekend is, ook al gaat het meestal goed. En al zou onderzoek uit hebben gewezen dat je tijdens je zwangerschap alleen mag leven op een dieet waarin echt alles wat je lekker vindt wordt geschrapt….dan doe je dat. Want vanaf dat eerste streepje op de test ben je mama. Dan bescherm jij je kind. Met de kennis van nu pas je gedrag.
Helemaal niks
“Ja, maar dan mag je helemaal niks meer” De lijst met wat wél mag als je zwanger bent is nog vele malen langer! Zeur niet! En hé, vanaf nu staat je hele leven sowieso compleet in dienst van een ander mens. Wat is dan negen maanden zonder sigaret.
Het wordt alleen maar erger. Met een beetje pech mag je jarenlang niet meer een nacht doorslapen. Dan waren deze negen maanden zonder Red Bull peanuts. Daarbij, die schade haal je na je zwangerschap ruimschoots in om te overleven. Met wallen die wallen hebben. Je kunt straks niet meer ongestoord naar de wc. Douchen moet je plannen. Je kunt niet meer bellen of een gesprek voeren zonder dat er nét gehuild wordt. Je dochter nét iets MOET vertellen. Het is een rennen van luier naar voeding, naar boer, naar huiltjes, naar omkleden omdat jij of hij onder het spuug zit. Of met een beetje pech; jullie allebei.
Gelukkig maken de oneindige liefde en knuffels en de eerste keer “mama”, dat kleine pamperkontje op je hand en dat hoofdje in je nek alles meer dan waard. Ook die negen maanden zonder dat beetje wat je niet mag!
Ja, maar de moeder
…van de dochter van de zoon van de weetikveelwie die rookte als een schoorsteen. Negen gezonde kinderen. Nou, dan maken die drie per dag ook niet uit. Mooi. Misschien heeft ze wel drie kindjes tijdens de zwangerschap verloren door haar schoorstenen. Daar praatten mensen vroeger niet zoveel over hè? Vroeger rookte de huisarts lekker met je mee tijdens je bezoek, wisten ze ook nog niet dat je daar kanker van kon krijgen. Je kunt vier pakjes zalm weg kauwen zonder problemen. Dat is geen reden om andere vrouwen te moeten adviseren die ook te doen. Tijdens mijn zwangerschap van Finn werd er door de Jumbo voorverpakte zalm teruggeroepen in verband met de Listeria bacterie. Stel dat je net die op je donut met roomkaas had liggen de dag er voor. Waarom zou je?
Spelen met het leven van je baby doe je niet! Simpel toch?
Uiteraard weet ik ook hoe het is, om niet te mogen waar je zin in hebt. Ik rookte niet veel, maar wel al vanaf veel te jong. Mis het nu zelfs nog wel eens. Het lastigste vond ik het niet mogen eten van medium rauwe biefstuk. Wat heb ik dat gemist. Überhaupt het bewust bezig zijn met wat wel en niet mag kan lastig zijn. Er zijn genoeg alternatieven, of je laat het. Gelukkig maakte ik een carpaccio die mag tijdens de zwangerschap. Ik ben niet heiliger dan de paus. Je hebt het alleen gewoon te doen…..vind ik. Voor je baby. Het heeft geen garanties. De natuur kan grillig zijn. Soms is het dikke vette pech. Er kunnen nu ook dingen zijn waarvan nog niet bekend is dat het schadelijk kan zijn.
❥ Maar dat wat we nu wel weten kun je toch gewoon accepteren en laten? Het is negen maanden op een mensenleven en het gaat om je ongeboren kind. Of denk ik nou echt te simpel?
