Joehoeeee! De werkweek is begonnen! U weet wel, die week waarin het makkelijker zou zijn. Om iets preciezer te zijn, het was afgelopen maandag. En zoals ik al zei, dat zou (op meer manieren trouwens) mijn redding zijn. Of dat zo was, lees je verderop in dit artikel. Zoals ik vorige keer al vertelde, besloot ik dat ik de teugels los mocht laten. Het hoefde niet, maar als ik het nodig had, dan had ik wel die vrijheid van mezelf. Dat haalde heel logisch al de scherpe randjes er van af, waardoor de road to 38 week 11 een stuk makkelijker werd.
Ik hield me braaf aan mijn afspraak om het eten in te voeren en bleef me de hele week in ieder geval wel heel bewust van wat ik in mijn mond stopte. Uiteindelijk viel de donderdag daardoor bijvoorbeeld reuze mee. Het beperkte zich tot een koekje bij de thee en calorieën over. Vrijdag mocht Thomas opblijven en the Voice een stuk mee kijken, natuurlijk met chipjes en cola. Ik ging mee. Snaaide die dag sowieso wel meer en we aten na de zwemles van Elynn, frietjes van de snackbar. Het weekend heb ik verder niet in de app ingevoerd. Niet dat ik los ging, maar ik wilde even los.
Road to 38 week 11 lekkers op tafel en Halloweeneten
Zondag ging ik met de kindjes naar mijn moeder en Menno, een bakje koffie halen. Ze had wat lekkers voor bij de koffie, dus ik ook. Ook van het lekkers op tafel heb ik genomen. Maar waar ik normaal niet nadacht over hoe veel, koos ik nu heel bewust én ik beperkte het enigzins. Zondag was het ook Halloween. Bij ons in huis dan. De kinderen waren verkleed en geschminkt en we aten ’s avonds speciaal Halloween eten met knakworstjes in bladerdeeg ook wel bekend als Mummie worstjes. De tosti’s waren ook niet heel mager. In tegenstelling tot vroeger, dacht ook nu wel na over de aantallen. Niet nóg ééntje, omdat ze zo lekker zijn. Genieten met mate dus.
Weer streng
Het is echt het meest een mindset, dat afvallen. Maandag ging al weer makkelijker, omdat ik me er op ingesteld had, dat het dan weer AAN was. Behalve de Latte Macchiato’s die een half jaar had moeten missen, had ik een goede brave dag. De wandeling van een half uur tussen de middag was ook weer genieten! Je merkt verschil in alles, wanneer je dat doet. Als het droog is en mijn wandelcollega is er, loop ik alle pauzes, helemaal fijn! Dinsdag vond ik het lastig, ik zou niet meeeten en de rest at onze rodewetse spaghetti en dat vind ik zo ontzettend lekker. Wat moest ik me inhouden om niet toe te geven. En toen bedacht ik me dat het om de smaak ging, niets meer en niets minder. Dus nam ik een hapje en toen was het klaar. De rest van de dagen gingen prima en ik voelde me zo trots! Nu is het afwachten wat de weegschaal zegt en hoe ik me dit weekend ga gedragen…….Elynn heeft zwemles morgen én ze mag opblijven.
Wat was het vanmorgen spannend. Ik wist dat ik goed bezig was na het weekend, toch was het de vraag hoe zeer het weekend er in gehakt had. Ogen dicht, op de weegschaal, even wachten…..even wachten nog. En ogen open! Eindsaldo na 11 weken? Min 7,1 kilo en ik droeg vandaag weer een broek uit de ‘oude collectie’ ♥
Goed dat je de draad weer hebt opgepakt!! Veel succes ik duim dat het je gaat lukken