Door Henrike – Dunya, mijn dochter, zit in groep zeven van de Wereldschool Amsterdam. Dat is een kleine oecumenische school met kinderen die uit alle uithoeken van de wereld komen en hier zijn geland. Er is een nieuwkomersgroep voor kinderen die korter dan een jaar in Nederland zijn. Maar het is ook een duidelijke afspiegeling van de buurt in andere groepen.
Ik heb gekozen voor een Oecumenische school. Zelf ben ik gereformeerd opgegroeid, maar sinds ik in Amsterdam woon ben ik steeds meer een kant opgegaan waar iedereen samenkomt en mensen van elkaar willen leren. In onze kerk waar ik een paar jaar geleden uiteindelijk ben beland, zitten Katholieke aspecten en protestante en soms ook hele andere geloven. Het spreekt mij aan dat we niet zeggen: Alleen onze kerk is goed, maar dat we juist samenwerken met andere gemeenten en organisaties en dat iedereen wel iets van zichzelf kan vinden in de dienst. Dat verschilt wel per dienst natuurlijk. Maar goed, dat wilde ik dus ook voor mijn kind.
Oecumenische school
In de praktijk valt het tegen. Hoewel ik het multiculturele erg leuk vind, is het jammer dat ze weinig doen aan of weinig vertellen over het geloof. Daarmee bedoel ik alle geloven en dat hoeven geen Bijbel of Koranteksten te zijn, maar een verhaal dat kinderen aan het denken zet. Een dagopening. Hoeft helemaal niet lang te zijn. Wat ik voor alle scholen goed vind, op wat voor manier dan ook. De dag openen met een verhaal of een gedicht ofzo, in plaats van meteen aan het werk.
Ik mis dit heel erg bij ons op school en pleit ervoor dat dit terugkomt. Ik heb dit ook weleens aangegeven bij de twee jaarlijkse peiling onder kinderen en ouders. Maar tot nu toe niks opgeleverd. Er was een methode ‘Hemel en Aarde’, maar die stapel bleef altijd in de teamkamer liggen en niemand die het tijdschrift meenam naar de klas om er iets mee te doen. Ik ben niet veeleisend in wat er precies gedaan wordt, maar vind het wel een gemiste kans.
Verrijking van haar leven
Verder ben ik zeker tevreden over de school. Het is een leuk team dat er nu zit en het werken met thema’s vind ik ook heel goed. Ik zie mijn kind niet in een groep met allemaal Nederlandse kinderen. Dunya is half Afghaans en ik vind het juist hartstikke goed dat ze in contact komt met veel culturen en geloven, omdat ik dit zie als een verrijking van haar leven. Dat kan haar later nog goed van pas komen.
Heb je vragen of wil je meer weten? Dan hoor ik het graag in de reacties, want ik kan altijd moeilijk stoppen, dus zet ik er nu even zelf een punt achter ♥
Meer lezen van Henrike? Volg dan de Mamablogs van Henrike op Facebook. Hier houdt ze je op de hoogte over de verschillende blogs die ze schrijft.
Afbeelding schoolklas via Shutterstock
Inderdaad jammer dat er bij de dagopening niet even een moment van bezinning is. Ik vind vaak dat scholen mooie praatjes hebben die ze niet waar maken….