Moeders voor Moeders

Zonder dat je het misschien beseft, kun je tijdens de eerste weken van je zwangerschap het verschil maken voor heel veel vrouwen met een kinderwens. Voor de vrouwen voor wie zwanger worden niet vanzelfsprekend is. Voor vrouwen zoals ik. Dankzij Moeders voor Moeders. Dankzij jouw urine met het HCG hormoon.

In totaal is dit mijn vierde zwangerschap. In 2007 was ik voor het eerst zwanger, dit eindigde in een miskraam. Daarna voelde het alsof het nooit meer zou gebeuren. Tot we naar het ziekenhuis gingen. De stap was groot. Voor ons in ieder geval. Zolang het niet is onderzocht, kun je hoop houden. Elke maand weer. Tot het je teveel wordt. De onzekerheid, de angst en de twijfel. Het verdriet elke keer wanneer je ongesteld wordt en het weer moet verwerken. De twijfel aan jezelf. Ik bedoel, ik heb toch biologie gehad, zou toch moeten weten hoe het werkt. Toen waren we er aan toe om uit te zoeken wat er aan de hand was en of het er überhaupt nog wel in zat. Zodat we er met alles wat we hadden voor konden gaan, of het eindelijk los zouden moeten laten.

Eén op de zes

Vruchtbaarheidsproblemen treft één op de zes stellen. Laat dat even tot je doordringen. Een stil en meestal onzichtbaar verdriet. Eén op de zes. Er zijn eigenlijk drie mogelijkheden. Bij een deel van de stellen ligt het aan de vruchtbaarheid van de man, in het andere geval aan die van de vrouw. De oorzaak van die on- of verminderde vruchtbaarheid kan natuurlijk veel verschillende redenen hebben. Wij vallen in de derde categorie. Geen aanwijsbare reden. Dat was een opluchting. De eerste twee waren de reden dat ik niet naar het ziekenhuis durfde. Want wat dan? Welk traject ga je dan in. Het hoeft dan nog steeds niet onmogelijk te zijn, maar met de uitkomst; onaanwijsbare reden, durfde ik hoop te houden en gelukkig voor ons kwam het goed. Helaas is dat niet altijd het geval:

Het rare is dat in het begin onze eigen kinderwens niet eens zo heel groot was. We waren gelukkig met z’n tweetjes. Kinderen zijn niet zaligmakend. We zouden er niet gelukkiger van worden. Hoe langer het duurde, hoe groter de wens werd. Een onvervult verlangen. Een stil verdriet. Niet altijd onzichtbaar. Wel op de momenten dat iemand vertelde over hun zwangerschap, dan maakte ik het zoveel mogelijk onzichtbaar en huilde ik in stilte. Mede om de mommy to be niet tot last te zijn. Ik ben nooit afgunstig geweest, wel jaloers. Het lijkt bij anderen zo makkelijk te gaan. Vergis je alleen niet. Je weet niet of ze ook een tijd één op de zes geweest zijn. Pas als ik er zelf over praat, dan komen de verhalen. Het extra verdriet wanneer je las dat een ouder zijn kind iets had aangedaan en het ons in ons warme nest niet gegund werd.

Wonderen bestaan!

‘Wonderen bestaan!’

We kunnen het niet vaak genoeg herhalen: vele vrouwen zijn jou ontzettend dankbaar voor wat je de afgelopen weken voor hen hebt gedaan.

Je bent een topper! Jij hebt ons de afgelopen weken al zo enorm veel gegeven. Want doordat jij je urine opgevangen hebt, kunnen wij mogelijk stellen met een vurige kinderwens helpen. Daar deed jij het voor. Daar doen wij het voor. Veel succes nog met de laatste loodjes!

Het stond vandaag in mijn wekelijkse Moeders voor Moeders bericht in de mailbox.  De laatste loodjes, het klinkt zwaar, maar dat valt heus wel mee. Het is prima dat het mijn laatste week is, maar had het langer gekund, dan had ik graag meer vrouwen willen helpen. Het is echt een kleine moeite, groot plezier! Al verheug ik me wel op gewoon even lekker op de wc zitten!

Wat doet Moeders voor Moeders

Moeders voor Moeders zamelt urine in van pril zwangere vrouwen in Nederland om stellen met vruchtbaarheids-problemen te behandelen. Uit deze urine wordt het hCG-hormoon gewonnen. Dit hormoon wordt door farmaceutische bedrijven gebruikt voor het vervaardigen van geneesmiddelen die worden gebruikt bij vruchtbaarheidsbehandelingen. Omdat ik zelf IUI heb ondergaan om zwanger te raken van Thomas vind ik het niet alleen een voorrecht om te mogen helpen, maar zie ik het ook een beetje als mijn plicht. Bij de zwangerschap van Thomas was het hier niet mogelijk. Bij de zwangerschap van Elynn wel, maar moest René mijn urine nog wegbrengen naar een verzamelpunt. Nu is het helemaal ideaal, want nu wordt het opgehaald en kan dat zelfs op een momenten dat ik niet thuis ben. Je hoeft er dus niet eens voor thuis te blijven. Voor zover ik van mijn contactpersoon begreep is dat nu in praktisch heel Nederland mogelijk. Geen reden om niet mee te doen dus!

Hoe doe je mee aan Moeders voor Moeders

Je kunt je aanmelden voor deelname vanaf het moment dat je weet dat je zwanger bent tot en met de 11e week van je zwangerschap. Meedoen kan vanaf de 6e tot en met de 16e week. In deze periode bevat je urine namelijk het meeste hCG-hormoon. Aanmelden kan via het aanmeldformulier op deze website of via ons gratis telefoonnummer 0800-0228070.

 Mijn Moeders voor Moeders in de praktijk

Na het aanmelden, nam mijn contactpersoon al snel contact op, we maakten een afspraak zodat ze langs kon komen. Er werd nog een zwangerschapstest gedaan. “Zo, de hormonen spatten er af!”. In no time was hij positief. Precies wat René zei toen we zelf de test deden én hij vertelde dat hij positief was. We liepen een vragenlijst bij langs en daaruit bleek dat ik geschikt was om mee te mogen doen. Aan het proces is niet veel veranderd, behalve dan dus dat het opgehaald kon worden. Rianne liet de blauwe kratten en de twee kannetjes achter en vanaf dit moment hadden ze en prominente plaats in mijn toilet boven en beneden. Ook kreeg ik een prachtig cadeau voor mijn deelname, niet de reden, maar wel heel leuk!

Verschrikkelijke lucht

Waar je even door heen moet is de verschrikkelijke lucht van het chemische middel in de flessen. Beetje door je mond ademen en vooral niet door je neus is de truc. Met het witte kannetje vang je urine op, heerlijk dat je niet in een glaasje loopt te mikken of zo. Dan giet je de urine over in een fles. De dagen dat ik niet thuis ben, vang ik niets op. Ik heb wel getwijfeld hoor, een kannetje en fles zijn zo meegenomen, maar vond het idee toch nét te gek. Als ik kijk wat je vult met alleen ochtend- en avond urine, dan zul je versteld staan én alle beetjes helpen!

Het afhalen

Zoals ik al zei: “Je hoeft er niet voor thuis te blijven”. Het mag best natuurlijk. Hier wordt het elke woensdag opgehaald, de kratten kunnen in de speciale tassen buiten gezet worden, zijn ze nog een beetje beschermd tegen de regen. We hangen een wit kaartje aan de schuttingdeur zodat ze weten waar ze moeten zijn. Heeft iemand in je omgeving ook meegedaan, kan dat nog een teken zijn. Wanneer we thuiskomen halen we ze weer naar binnen en klaar! Geen omkijken naar. Meestal is mijn lief, zelfs zo lief om ze naar binnen te zetten.

Lezen voor je aanmelding

Natuurlijk zijn er ook een aantal dingen waar je wel goed bewust van moet zijn! De belangrijkste is dat Moeders voor Moeders het oneigenlijk gebruik van het zwangerschapshormoon hCG als afslankmiddel betreurt. Er wordt dan ook door de Inspectie voor de Gezondheidszorg strenger opgetreden en deze actie is afgestemd met Moeders voor Moeders! De rest van de belangrijke dingen die je door moet lezen voor je aan Moeders voor Moeders begint, lees je hier, doe dit nog even voor je op de aanmelden knop klikt! Er wordt meegedacht in het verborgen houden van je zwangerschap. Als je moet poepen kun je nog heerlijk op de wc zitten om te plassen, de rest ben je dus even bezig met half staan en opvangen.

De ochtendmisselijkheid en de lucht van je ochtendurine én het chemische middel zijn echt vergelijkbaar met het effect van een kippenstal op je maag. De nadelen (voor zover je het zo kan noemen) wegen prima op tegen dat wat je voor een ander kunt betekenen. Dát besef je het meest wanneer je een pasgeboren popje van jezelf in je armen krijgt!

♥MJ

Reacties

reacties