‘Het is vandaag weer Moederdag. Oh, Oh, Oh. De dag dat moeder rusten mag. Oh, Oh, Oh.’ De twee lekkerste bekkies van de wereld, op Moederdag 2017, aan het voeteneind van het bed. Thomas met zijn arm om Elynn heen. Het meest perfecte moederdagcadeautje van de wereld.
‘Een kusje geef ik jou, omdat ik van je hou’. Dus meteen na het liedje kreeg ik van allebei een dikke kus en knuffel. Natuurlijk hadden ze fantastische cadeautjes geknutseld. Ik kreeg de mooiste sieradenset die je ooit hebt gezien. Kleurrijk, dat vooral. Zo lief. Alleen het idee al, dat ze daar geconcentreerd mee bezig zijn geweest. Dat ze voor mij aan het knutselen waren en alles zo geheim hebben gehouden. Bijzonder!
Geen ontbijt op bed
Ontbijt wilde ik dit jaar niet op bed, had ik gezegd. We slapen onder een schuin dak en heel comfortabel is rechtop zitten om te eten dan niet. Ik vind het ook wel zo gezellig met z’n vieren aan tafel. De laatste keer met z’n vieren ook! Ik bleef nog even liggen en Thomas, Elynn en René gingen weer naar beneden, verder met het ontbijt. Ik ben nog even heerlijk blijven liggen, beetje spelen met de telefoon en nog wat bijkomen. Ze hadden me lang laten slapen. Heerlijkheid.
Moederdag 2017; de cadeautjes
Zoals ik al aangaf, ik kreeg prachtige sieraden. Een armbandje van Thomas en een ketting van Elynn. Bij het cadeautje van Thomas zat ook nog een zoenpas. Elke dag een zoentje mee in mijn portemonnee. Ik smolt toen hij vertelde over de lippenstift in de klas. Briljant om jongensmama te zijn hoor. Het armbandje zat in een prachtig zelfgemaakt buideltje.
De kleurrijke ketting van Elynn zat in een heel mooi zelfgemaakt doosje. Met daaromheen heel mooi zelf getekend inpakpapier en daaraan het labeltje. Ze was zo trots en bleef maar zeggen dat ik heel voorzichtig moest zijn, omdat het allemaal breekbaar was.
Mezelf verwend voor Moederdag
Al een hele tijd staat dit op mijn verlanglijstje en hoe ik ook van zwart houd, hiervan wilde ik een roze. Zoet, lief, roze. Een Fujifilm Instax mini 8. Met Moederdag in het vooruitzicht, besloot ik hem vorige week eindelijk aan te schaffen. Je moet als mama ook een beetje lief zijn voor jezelf immers.
Geen cadeautjes van papa
René zou geen cadeautjes doen. Ontzettend verrast was ik dan ook toen ik beneden nog drie cadeautjes op mijn bord zag liggen. Hij had het zaterdag over inpakken van cadeautjes gehad, maar ik dacht dat het een grapje was. Daarnaast had hij het ook nog over attente cadeautjes, maar ook dat nam ik niet echt serieus. Het waren hele attente cadeautjes. Een album om een soort van ‘dagboekachtig scrapavontuur’ te beginnen met mijn Instaxfoto’s, zalige chocolaatjes én fotolijstjes/koelkastmagneetjes. Langs mijn werkplek lopen nog buizen, daar kunnen ze perfect op mét fotootjes uit de Instax. Geluk zit in de aandacht die aan het cadeautje verbonden is, fijn om te zien dat mijn man me zo kent! ’s Middags kwamen mijn schoonouders nog gezellig een kopje koffie drinken. We eindigden de Moederdag met Pizza in the Box, niet koken en lekker eten, wat wil een vrouw nog meer! Voor het slapen gaan kroop Elynn bij me op de bank. Dat blijven ook fijne momentjes samen.
Moederdag 2017 was dus geweldig. Vermoeiend, maar geweldig. Het was de laatste met z’n vieren. Vanaf volgend jaar zijn alle speciale dagen met z’n vijven. Ik kan het me niet voorstellen en ik kan het soms nog steeds niet geloven. Toch wel het meest bijzondere ‘op de valreep’ cadeau van dit jaar ♥
