Vandaag was een bijzondere dag! Samen met mijn moeder en zusje liet ik een moeder-dochter tatoeage zetten. Op het moment dat ik deze alinea typ, zit mijn moeder in de stoel. Het bijzondere is wanneer iemand een tijd zo diep op je huid zit, er steeds meer gemak ontstaat. Tenminste zo zie ik het. Het voelde uiteindelijk natuurlijk bij het bespreken van wat we wilden al heel goed. Toch hoor ik de gesprekken verdiepen. Mooi is dat.
Omdat we wel even onder de pannen zouden zijn (drie tatoeages van een centimeter of negen) had ik mijn laptop meegenomen. Op de radio is lekkere muziek, het zoemende geluid van de naald en het geklets van de dames geeft een bijzondere sfeer. Aniek komt later en ik ben toch blij dat ik hem meegenomen heb, ik twijfelde vanmorgen nog. Behalve het schrijven van het begin van dit blog, schoon ik mijn mail op. Dat werd hoog tijd. Daarbij kom ik ook weer onze mails van gisteren tegen. We hebben gisteren om een laatste aanpassing gevraagd, daar voelde ik me een beetje schuldig over. Had niet gehoeven, want waar we bij waren tekende ze er bij wat ik had bedacht. Dat maakte ‘het echt af’.
Zo blij dat ik toch “zeurde”. Voor we konden beginnen met het echte werk, moest er nog iets de wereld uit. Mama had haar twijfels over de grootte, ik over de plek. Daar maakte Carolien snel korte metten mee. Duidelijk.
Moeder-dochter tatoeage
Ik miste Aniek wel. Het is een tatoeage voor onze drie-eenheid en het is best een bijzonder moment. De drie musketiers waren niet vanaf het begin compleet. Het kan niet anders, maar is wel jammer. Het is niet dat ik er de hele tijd met neus en bek boven op sta, als mam in de stoel ligt. Ik gun mijn moeder ook haar momentje, maar kan wel even kletsen. En ik kan wel zo even over het muurtje kijken om te zien hoe het wordt.
En dat is me toch mooi! Het ontwerp op papier was al prachtig, maar op de huid is helemaal geweldig. Gelukkig kwam Aniek halverwege mijn tatoeage binnen en heeft ze daardoor met mam aan tafel kunnen zitten bijkletsen en af en toe bij mij mee kunnen kijken. Het zetten doet meer pijn dan de andere keren, vooral het schaduwen.
De tatoeage bloedt ook meer dan anders lijkt het. Daar heeft Carolien wel een verklaring voor. Mijn andere tatoeages zijn alleen maar zwart, dan zie je het bloed minder. In deze wordt ook wit en grijs gebruikt, dan knalt het rood er wel uit.
Mooi, bijzonder, maar ook confronterend
Bijzonder is het ook nu weer om te zien, hoe de rollen zich omdraaien. Het begon al bij de vakantie naar Denemarken. Vroeger waste mijn moeder. Nu hadden wij was van de kinderen en namen de was van onze ouders mee. Mijn moeder stond in de keuken, nu zus en ik terwijl zij lekker “haar gang ging”. Was er iets spannends, dan mocht ik eerst, dan had ik het maar gehad. Nu lag mama als eerste in de stoel. Het is mooi, bijzonder, maar ook confronterend. Dat is ook de reden dat we er uiteindelijk voor gegaan zijn, dat we niet het oneindige leven hebben. Je kunt wel iets willen met z’n drieën willen, maar dan moet je er wel alle drie nog zijn. Zo eenvoudig is het.
Alle drie hetzelfde, maar toch anders
En nu staan ze er op! Alle drie dezelfde tatoeage voor moeder en dochter, maar alle drie op een andere plek. Ook dat vind ik een mooie symboliek. We lijken op elkaar, maar zijn ook totaal verschillend.
De afbeelding zelf heeft voor ons een belangrijk achtergrond verhaal. Dat deel houd ik voor onszelf of wil ik best eens aan je persoonlijk vertellen. Wat ik wel wil delen is dat niet alleen onze drie eenheid er in verwerkt is, maar dat ook de kleinkinderen van mijn moeder (de kinderen van mijn zusje en mij) hun plekje in de tatoeage gevonden hebben. Onbedoeld, maar zo mooi!
Hebben jouw tatoeages een bijzonder verhaal, wil je het dan met me delen in de reacties ♥
[…] baalde alleen heel erg dat ze er niet meteen bij was zodat het een echt DOMODO moment was toen ik de eerste keer die jurk aan had. Kan ik mij heel goed voorstellen zou ik ook hebben […]
[…] is een tatoeage. Nu heb ik er al een aantal. Onder anderen een tatoeage voor het dragen, een moeder-dochter tatoeage, een strikje en eentje die op verschillende manieren belangrijk voor me […]
[…] genieten dat ze zich zelf zo kunnen vermaken / samen javascripten achter mijn laptop / kakkies!! / moeder-dochter tatoeage / Vaderdag voor de liefste papa / “Kan ik wel doen”, de favoriete woorden van mijn […]