Het was een dilemma, als kiezen tussen je kindjes. Mijn blog óf mijn webshop. Wanneer je mijn blog vaker leest en/of recent nog op de link hebt geklikt, weet je dat de keuze gemaakt is. De knoop was al eerder doorgehakt, maar nu is het dan ook echt zover! Mijn webshop is gesloten! En toch doet het een beetje pijn. Het is de (tijdelijke) afsluiting van een tijdperk.
De shop is uiteindelijk zoals zo vaak, voorgekomen uit een hobby die te groot werd. Het is me alleen nooit gelukt een keuze te maken. Daardoor werd het teveel. Teveel van alles willen. Geen overzicht, geen structuur, gewoon mijn hart volgen. Dat is ook de manier waarop ik het wilde op dat moment. Dat heeft me wel tegengehouden om te groeien. Als shop, qua doelgroep en qua product. Het was van alles een beetje en voelde daardoor net niets.
Mijn webshop is gesloten
En nu is mijn webshop gesloten. De reden is dat schrijven altijd het meest mijn passie is geweest. Om zoveel verschillende redenen. Ook houd ik van vormgeven en styling. Dit alles kan ik zo kwijt in mijn blog. Ik leer graag nieuwe dingen, er is nog zoveel nieuws te leren. Toen ik net begon had ik nog nooit gehoord van PA en DA. Ook SEO was een vaag begrip, ‘iets met zoekmachines’. Keywords, anchorteksten, Focus keywords, SEO optimalization, het was ver van mijn bed, nu onmisbaar. Ik heb lang niet eens geweten dat mijn startpagina in WordPress was en dat het een blogprogramma was. En daarom is mijn shop gesloten, ik wil me volledig richten op mijn blog. Groeien in het bloggen, groeien in samenwerkingen, groeien in aantallen. Mijn blog is nu alleen en volledig mijn bedrijf en mijn bron van inkomsten. Naast mijn werk buitenshuis uiteraard.
Mini nummer 3
Ook een belangrijke reden waarom mijn webshop is gesloten is de komst van mini nummer 3. Er zitten maar 24 uur in een dag. Er is een blog, een huishouden en er zijn drie kinderen. Daarvan zijn er wel twee naar school, maar toch, tussen de middag zijn ze gewoon thuis (ook al willen ze zelf graag eens overblijven) en ook om half vier haal ik ze op en ben ik er voor ze. Mini nummer 3 verdient ook behalve de zorg, aandacht, knuffels en zijn mama. De dagen dat ik buitenshuis werk, vullen ook een groot deel van mijn week. Hierdoor is het weekend voor balans. Ik werk aan mijn blog, ik speel met de kinderen en tussendoor proberen we (mijn man iets meer) ook het huishouden bij te houden. Er is geen ruimte over om grote projecten te haken, of me te vernieuwen op sieraden gebied. Hierdoor is het ook nooit zo professioneel geworden als ik wilde.
Andere weg
Het bloed kruip waar het niet gaan kan dus ik heb gisteren voor het eerst mijn kralenbakken weer gepakt en ik genoot wel hoor. Dus als ik zou moeten kiezen dan zou ik dat t.z.t. wel eens weer op willen pakken. Het haken kan ik echter ook niet laten. Waar ik voor de toekomst aan zit te denken is in eerste instantie een Facebook-verkooppagina. Maak ik wel weer veel artikelen kan ik die daar per bericht showen en verkopen. Indien er iets naar wens gemaakt moet worden, kan men me ook via PB benaderen. In een later stadium kunnen we dan misschien via WordPress een webshop maken, maar dat is toekomstmuziek.
Nieuwe weg, nieuwe naam
In blogland houd ik me best staande, zie ik groei, kan ik dicht bij mezelf blijven. Vernieuw en verbeter ik. Met de sieraden en babygoodies in opdracht, was dat wel anders. Het is nog best moeilijk om onderscheidend te zijn, origineel. Je kunt niets ontwerpen of het wordt nagemaakt of het blijkt er toch al te zijn. De nieuwe weg zal ook keuzes in houden. Ga ik op zoek naar niche of houd ik het op damessieraden, de kindersieraden en de gehaakte babygoodies? Mar-JoYa.nl blijft de naam van het blog. Voor de sieraden en de gehaakte babygoodies, daarvoor is de nieuwe naam > kom maar dooooor! Denken jullie mee? De naam moet passend zijn bij de damessieraden, de kindersieraden en de gehaakte babygoodies. Mocht ik alle drie weer op willen pakken, dan kán dat wel. De shirtjes, die komen sowieso niet meer terug.
Hoe moeilijk het ook was, de keuze is gemaakt en was goed. Nu de shop definitief dicht is, was het wel even slikken. Zoals gezegd het is een afscheid, maar wel een bewuste. Ik voel me rustiger, minder gejaagd om alle ballen in de lucht te houden en dat voelt goed!
♥MJ
