Kom op papa

Kom op papa! Wees eens attent en maak foto’s van je vrouw met de kinderen! Of moeten wij als moeders niet zo moeilijk doen? Op verschillende online magazines zie ik verhalen verschijnen van moeders die zich achtergesteld voelen, omdat papa wél overal op foto’s staat met de kinderen en zij niet.

Dit ligt natuurlijk aan het feit dat mama’s zo fantastisch zijn om overal foto’s van te maken en papa’s het op dat gebied schandalig af laten weten. Op zich herken ik het ook wel hoor. Ik moet mijn man ook vaak genoeg vragen, wanneer ik een heel mooi moment met mijn kinderen heb, een foto te maken. Dus ook ik ben vaak de selfie’s makende mama. Meestal is er een selfie of twee en verder heel veel foto’s van wat we aan het doen zijn. Verder zijn er dan foto’s van de kinderen. Ook ik vind het jammer en zou graag meer op foto staan samen met de kinderen, van een afstandje, bedoel ik. Toch vind ik dit soort selfie’s ook aandoenlijk en ben ik daar ook tevreden mee.

Kom op papa

En toch ook kom op mama! Want zeg eens eerlijk: hoe vaak heeft je man wél een foto van je gemaakt en ging jij die eens even heel kritisch analyseren. En wanneer je dat deed, hoeveel foto’s waren dan goed genoeg? Op de ene foto is je zwembandje te goed te zien, op een andere je onderkin. De volgende lach je met je mond open en je hebt zo’n hekel aan je scheve tanden. Het is ook nooit goed. Dat motiveert je man ook niet echt natuurlijk. Herkenbaar?

Soms is het praktisch gezien ook niet anders. Vergeet ook niet dat papa niet altijd overal bij is. Cut him some slack. In ons geval, is een selfie doordeweeks gewoon noodzaak om de momenten met ons drieën vast te leggen.  Mijn oplossing vanaf morgen is: een camera speciaal voor de kinderen in de kamer voor het grijpen leggen! Nu doen ze het vaak met hun mobiel. Het zijn niet de meest flatteuze foto’s, maar wel foto’s die met hun ogen genomen zijn en vanuit hun gezichtspunt. Prachtig dus!

#momstaysinthepicture

Op Instagram en Twitter zie je nog steeds vaak de hashtag #momstaysinthepicture, mede bedoeld om andere moeders op te roepen dit ook te doen. Dit naar aanleiding van een column op de website van de Huffington Post van Allison Tate over onder anderen mamabodies en het ouder worden. Ze maakt een punt:

But we really need to make an effort to get in the picture. Our sons need to see how young and beautiful and human their mamas were. Our daughters need to see us vulnerable and open and just being ourselves — women, mamas, people living lives. Avoiding the camera because we don’t like to see our own pictures? How can that be okay?

Wat doen wij vrouwen onszelf soms toch aan? Wat maakt ons toch zo onzeker en zelfbewust? Toch zou ik de hashtag graag nieuw leven in blazen.

Niet als hart onder de riem, maar als statement. We verdienen het namelijk!  Vergeet niet, dat het je kind niet uitmaakt hoe je op de foto’s staat, als je er maar op staat. Er komt een moment dat je er niet meer bent. Een moment waarop je kind je foto’s uiteindelijk nodig heeft om je te herinneren. Niet op dat moment, maar ook hoe je vroeger was.

Wanneer je zelf naar foto’s van je dierbaren kijkt, let je toch ook niet op haar figuur,  of zijn onderkin? Het eerste dat je ziet, is meestal het geheel, of juist de uitstraling in hun ogen. Dat geldt voor jouw dierbaren ook, wanneer ze naar een foto van jou kijken!

Dus niet: Kom op papa. K O M  O P  M A M A ! Doe je mee? Plaats dan een foto op Instagram met de hashtag #momstaysinthepicture.

Doe het ook voor jezelf! Herinneringen worden weer levend, momenten komen weer tot leven, wanneer je de foto’s bekijkt. De enige die je minpunten ziet, ben je zelf, probeer er door heen te kijken en wees gewoon lief voor jezelf ♥

Reacties

reacties