– Happiness isn’t something you experience, it’s something you remember – Op dit moment, om kwart voor zeven ’s ochtends zit ik onder de luifel, het is een beetje fris, maar met vest is het best te doen. De camping is nog in diepe rust, ik kan niet meer slapen. De vogeltjes scharrelen lekker rond voor de tent, alsof ik niet besta. Verder de geluiden van ritselende bladeren, tjilpende vogeltjes en ergens verderop de auto’s. Het geeft een gevoel van rust, tijd voor mezelf.
Het was noodweer vannacht, de regen klonk als hagelstenen op het dak van de caravan, Elynn was de halve nacht van angst aan het huilen, zo zielig. Donder en bliksem en zo’n ongelofelijke knal, dat de bliksem ergens ingeslagen moet zijn! Zelfs Thomas werd wakker en mij sloeg de angst om het hart. Ik hoorde geen ambulances of andere sirenes, dus ik gok maar op een boom. Vanaf een uur of vijf ben ik dus al wakker en mijn hoofd staat uiteraard meteen op aan, slaap dan maar eens verder. Het leek mij een mooie mogelijkheid om nog op de camping, te vertellen wat ik nou echt van kamperen vind.
Kamperen, wat vind ik er nou echt van?
Het blog 10x dingen die men niet vertelt over kamperen is natuurlijk met een flinke korrel zout te nemen en met een licht sarcastische ondertoon geschreven. Toch zit er in sarcasme altijd een kern van waarheid. Het is nog steeds niet mijn eerste keuze.
Ik vind het bijvoorbeeld erg fijn om een keukentje te hebben. We hebben bewust niet in de caravan gekookt in verband met luchtjes. De caravan was onze slaapkamer, de voortent de woonkamer en onder de luifel en er voor was buiten, daar hebben we zoveel mogelijk proberen te leven, afhankelijk van het weer uiteraard. De voorspellingen waren vooraf super, maar werden gedurende de vakantie steeds bijgesteld. We hebben dus meer slechte dagen gehad dan verwacht, desondanks hebben we er een prima invulling aan gegeven, had alleen graag wat meer met de kinderen willen zwemmen.
Kamperen is kneuterig
Kamperen is kneuterig, het is knus, het is gemoedelijk. Het is zo sociaal als jij wilt. Dat zijn de grote voordelen. Waar ik bang was, dat iedereen maar bij elkaar op de koffie kwam, viel enorm mee. Het was het meer een groet hier, een praatje daar en vooral de kinderen die elkaar opzochten. Wat hebben ze daarvan genoten. Vooral in deze tweede week, ze moesten even loskomen, maar nu zijn er vriendjes en vriendinnetjes die ze liever niet achterlaten en zal Muppet zijn eerste liefdesverdriet ervaren.
Ook mijn grondige hekel aan animatieteams moet ik achter me laten. Als een blij ei met Elynn samen het hout in twee gezaagd. “Klop, klop, klop, spijker op zijn kop, spijker op zijn kop” gaat niet meer uit mijn hoofd en ik word er vrolijk van. Vol trots heb ik gekeken hoe mijn mannetje samen met zijn vriendjes en vriendinnetjes vol enthousiasme meedeed, de dansjes en teksten af keek en zijn uiterste best deed om het voor elkaar te krijgen. Letterlijk in tranen gekeken naar Muppet die meedeed met “Welterusten”, het slotlied!
“Ik ga echt niet de hele dag voor de tent zitten!” Ik hoor het me nog zeggen. “Nee hoor! Af en toe een dagje, maar liever helemaal niet!” Neem maar afscheid van je principes als je gaat kamperen. Alhoewel crocs me nog steeds zeer doen aan de ogen en er echt niet in komen, heb ik veel principes bijgesteld. We hebben een aantal dagen heerlijk voor de tent gezeten. Er zijn twee blogs uit mijn vingers gekomen, ik heb heerlijk zitten haken en met mijn telefoon gezeten, dom spelletjes doen. We hebben elke avond samen rummikub gespeeld, geouwehoerd en/of gescrabbeld, voor de tent of in de tent. Genoten van de rust, toch een regelmaat, die hebben we er wel proberen in te houden voor de kinderen. De dagen dat we niet voor de tent zaten, was het wel even lekker om van de camping te zijn. Ik blijf er dus wel bij, dat ik echt niet de hele twee weken voor de tent had moeten zitten.
Kamperen, wat vind ik er nou echt van? Zoals ik net zei, het is nooit eerste keus, vanwege de nadelen. Het minimale aanbod van een stacaravan blijft dus het minimum. Je zit twee weken op campingstoelen, het koken had ik eenvoudiger gedacht, een eigen douche en toilet vind ik dus meer een prioriteit dan verwacht. Ondanks dat de caravan beter sliep dan gedacht, houd ik toch van de ruimte en comfort van ‘echte bedden’. Toch zou ik het wel weer doen!
De reden om te gaan kamperen was in alle eerlijkheid het financiële aspect, een andere vakantie was voor ons op dit moment niet haalbaar. Daardoor blijft dit een prima alternatief en is het meer meegevallen als verwacht en indien nodig, gaan we volgend jaar weer op deze manier.
Twee weken zonder televisie, meer back to basics dan we samen ooit geweest zijn, allemaal samen een nieuwe ervaring beleven, dat geeft me heel veel voldoening en een brok in mijn keel, en dit vind ik nou echt!
Ondanks dat het voor ons wel te betalen is, kiezen wij er toch bewust voor om te gaan kamperen. Ik hou zo veel van dicht bij de natuur, de rust, de vrijheid, heerlijk! Het liefst op hele kleine campings. Fantastisch!
Iris onlangs geplaatst…Reverse bucketlist: 50 dingen die ik al gedaan heb
Wij zijn ook net aan het kamperen in Frankrijk. Yellow Village. Met kinderen…. Dus je zit meer aan je bungalow dan wat anders hahahaha! Helemaal het ritme van de kids!
Nathalie onlangs geplaatst…EHBO koffer voor thuis en onderweg (kidsproof)