Ergens las ik dat de eerste week thuisonderwijs leuk en spannend is, de tweede week verwarrend en de derde week hun nieuwe realiteit. Nu hebben we zelf ook voor leuke momentjes gezorgd in deze spannende tijd. Maar raar en onwerkelijk en wennen is het wel. Wanneer ik kijk naar hoe ik mijzelf soms voel, kan ik me niet voorstellen hoe groot en onoverzichtelijk dit voor hen zou kunnen zijn. Vooralsnog lijkt het redelijk oké. Zoals ik al schreef op dag 1 besloten we al een ritme in te bouwen. Lekker jaren ’50: rust, reinheid en regelmaat. Dat hebben we de hele week volgehouden.
Wat scheelde was dat René op tijd op kantoor (hetzij thuis) verwacht werd en wilde zijn. In de week zelf heb ik af en toe met de kinderen besproken hoe ze het vonden gaan en ook zij waren tevreden met hoe het ging. Het voelde wel dubbel, want ze missen hun klas en vriendjes wel natuurlijk. Die kan ik ze niet geven. Voor de rest kan alles wel zo normaal mogelijk. Ik zie dat ze al zoveel vertrouwds afgenomen is, dan is het fijn dat er iets is waar ze op kunnen bouwen. Verder vierden we een verjaardag, waarvoor de taart van een lieve lezeres precies op tijd kwam (of was het misschien andersom?
Inhoudsopgave
Eerste week thuisonderwijs | heel veel strikjes
Terugkijkend ging de eerste week eigenlijk best goed, er waren wat misverstandjes her en der, systemen werkten niet allemaal even goed mee, maar de kinderen deden hun best. Zij moeten het er ook zomaar ineens mee doen! We besloten de eerste week als oefenweek te gebruiken en zoveel mogelijk te doen. Wat fijn dat het allemaal digitaal kan! Het is wel even passen en meten met de apparaten, maar gelukkig kwam daar in de loop van de week toch een Chromebook bij van school. Dat werkte voor Elynn al met al net wat prettiger. Ook het rooster hebben we deze week aangehouden en wat bracht dat een rust.
Thuisonderwijs
Wat ben ik trots, want wát een veerkracht. Met wat ze voor hun kiezen krijgen doen ze het zo goed, die kleintjes! En dan lopen er in ieder geval twee die net zo gevoelig zijn als mama, maar er iets minder over praten.
Ik was bang dat het daardoor heel anders zou lopen. Het valt ontzettend mee. Wanneer ze vrij zijn, gaan ze zelfs nog door. Beide gingen ze zelfs aan de slag met een werkstuk en een typecursus! Ik merk dat het mij meer moeite kost soms dan de kinderen. Op Instagram schreef ik al; wanneer het misgaat, heeft het in veel gevallen ook te maken met mijn geduld.
Beeldbellen
Deze week FaceTimeden ze voor het eerst met oma en opa en oma, dat was zo dubbel. Heel fijn om met elkaar te praten en elkaar te kunnen zien, maar niet kunnen knuffelen is verschrikkelijk.
Het was wel heel schattig om ze te horen kletsen met mijn moeder. Ze hadden veel te vertellen en het was echt gezellig. Onwerkelijk was het wel. Normaal komen we er ook niet dagelijks, maar het KAN wel. Nu niet. We doen aan sociale onthouding en hebben geen direct contact met de opa’s en oma’s.
Wandelen
We wandelen veel samen. Even een frisse neus, uit het werk en tussen de vier muren vandaan. Thomas en papa willen naar de Pokegyms, Elynn en Finn gaan er af en toe samen vandoor en ik overzie mijn rijkdom.
Ik geniet ervan dat we deze vrijheid nog hebben. Het is ook mooi om te zien hoe er mee om gegaan wordt. Bemoedigende knikjes als we al mensen tegenkomen, het automatisch afstand nemen. Dat wordt nog wat als het weer mag!
Klein klein kleutertje
Kleine lieve mini. Veel is hem niet uit te leggen, maar het lijkt alsof hij het allemaal wel prima vindt. Ik vind het vooral heel vervelend dat ik het gevoel dat hij er bij inschiet.
De oudsten hebben veel vragen, ondanks dat het allemaal gericht is op zelfstandig werken. Een paar keer, wanneer ik nét bij hem zat, moest ik steeds weer weg. Zo sneu. En nog doet hij het geweldig. Vermaakt zichzelf, draait wat om ons heen en komt af en toe een knuffel halen of iets vertellen! Dit kringgesprek en het voorlezen was genieten met z’n tweetjes.
Taart en verjaardag
Heel toevallig was Nijn jarig gisteren én nog toevalliger hadden we vrijdag van een lieve lezeres taart gekregen. We kregen voor de verjaardag van Nijn allemaal een mutsje, hebben voor hem gezongen en pas nu bedenk ik dat we helemaal geen cadeautje voor hem hadden.
De taart werd vrijdag heel vroeg, geheel corona proof gebracht en was zo’n grote verrassing. Er was alleen gevraagd of ik thuis zou zijn vrijdag, maar ik had geen idee wat ik kon verwachten. Op de doos stond een strikje! Toen ik hem opendeed zag ik één van de lekkerste en leukste slagroomtaarten met een geweldige foto! Dank je wel nogmaals Martine (op de taart was de “e” weggevallen), hij was zalig!
Behalve het genieten van de taart, was het weekend helemaal zalig! We waren allemaal vrijdag vrij. De kinderen hadden hun werk af, voor René kon het ook! Het was fantastisch weer, we zijn veel met z’n allen achter het huis geweest.
We hoefden niets, maar mochten alles, zolang we maar achter de schutting bleven. Finn is zo’n buiten kind, dus die was rondom gelukkig. De trampoline is echt een uitkomst nu, in combinatie met wat speelgoed met wielen en stoepkrijt vermaken ze zich wonderbaarlijk! Dat ze het allemaal zo ontzettend goed doen, was voor ons een reden voor een cadeautje! De Nintendo Switch is helemaal goedgekeurd en wat vinden ze Animal Crossing onwijs ontspannend. Zolang het maar apart van elkaar spelen.
❥ Elynn en ik hebben zelfs ouderwets voor het blog kunnen werken! De teksten schrijven is een ander verhaal, maar het beeld is binnen! Alvast een spoiler, ze was er zo ontzettend blij mee. Hopelijk snel meer op het blog!
