Zoals een junkie op zoek is naar zijn volgende shot, zo ben ik op zoek naar mijn volgende doek. Het moet een goede zijn. Hij moet mijn honger stillen. “Mijn naam is Marjo en ik ben een draagdoeken junkie”. Zou er een draagdoeken-anonymous voor draagverslaafden zijn? Laat ik me dan snel aanmelden voor we failliet zijn.
René had gisteren geen idee wat ik zei en in zijn blik zag ik dat hij zich oprecht afvroeg door welke demoon ik bezeten was en welke exorcist hij hiervoor nodig zou hebben. Mijn moeder vroeg zich met een wanhopige blik af of ze me echt aan het verliezen is aan één of andere sekte. Ook de vergelijking met de borstvoedingsmaffia werd gemaakt. Ik kletste ondertussen vrolijk verder over mijn gewenste RS en de speurtocht naar een linnen blend draagdoek. En weerlegde en passant nog even het verschil tussen borstvoedingsmaffia en ‘ons’ uit. Yep, ik praat al in de ons vorm.
Draagdoeken junkie
Mijn eerste kon ik overnemen van lieve Bianca van Fulltimemama.nl. Een prachtige 100% katoenen Hoppediz in lime en grijs. Ondanks dat mijn liefde bij zwart, donkergrijs en legergroen licht, vind ik hem prachtig. Zie je de mooie wensbloemen? Ik knoopte voor de eerste keer een draagdoek op Vaderdag 2017. De handleiding lag voor me op tafel en ik vond het doodeng. Vorige keren heb ik niet gedragen: doodsbenauwd dat ik verkeerd zou knopen en dat mijn baby er uit zou vallen. Inmiddels knoop ik zonder handleiding een FWCC en weet ik dat je met een rekbare doek maar één soort knoop mag en heb ik er met terugwerkende kracht spijt van. Misschien was ik toen in alle eerlijkheid ook wel te onzeker over mijn babybelly. Die negeer ik nu gewoon.
Symptomen van een draagdoeken junkie:
• Ik val een lieve vrouw dagelijks lastig met vragen. Dezelfde lieve vrouw dankzij wie mijn meisje ook haar babypop kan dragen trouwens. De foto deelde ik al vol trots op Instagram. Wat was ik trots toen zij zei: ‘Je knoopt goed, ik heb er even op gelet’. Het was toen net de tweede keer dat ik knoopte. Ze geeft uiterst geduldig antwoord op mijn vragen over wel of niet beentjes in de doek, welke blend van welk merk bepaalde voor- en nadelen heeft en hoe de maten in elkaar zitten.
• Er volgde een heus vreugdedansje bij mijn eerste geslaagde transfer en ik heb een kwartier van dat uitzicht staan genieten:
De prachtige milestonecard voor het dragen van je baby is van Draagkaart de eerste schuldige aan mijn draagavontuur!
• Binnen een paar dagen na mijn eerste draagdoek, was er al een tweede, de Mei Tai Deluxe mintgroen van ByKay. Want mooi! En handig wanneer de andere bij de was is. Ook omdat hiermee minder stof over me heen zat met het warme weer en hij sneller te knopen was. Elke verslaafde heeft altijd een reden voor het volgende shot.
• Ik kwijl bij elke prachtige draagdoek die ik zie. Elke keer probeer ik te bedenken hoe lang ik moet sparen (hoe ik aan het geld kom) voor die prachtige draagdoek. Kijk deze van Artipoppe, de prachtige nieuwe release van gisteren:
• Een verslaafde draait zijn hand er niet voor om, om zijn laatste cent uit te geven. Nu heb ik het geluk dat ik momenteel nog niet kan kiezen. Maar zeker is het dat er binnenkort een RS (ringsling, waarschijnlijk van Yaro) komt én een linnen blend doek. En als ik het blije bekkie zie waar hij laatst mee uit de doek kwam, weet ik dat ik niet alleen geniet van het dragen.
• Helemaal blij worden van een andere mama met een prachtig kindje in een prachtige draagdoek én het geweldig vinden dat je veel doeken al kunt herkennen qua stijl. Of dat je weet welke knoop er gebruikt is als je alleen naar de foto kijkt.
• Praten in jargon en verwachten dat iedereen je begrijpt. Ook zo’n typisch sekte ding. Ik vond echt dat mijn man maar moest snappen dat een ringsling niet een merk is en dat Yaro dat wel is. Logisch toch?
Wrap you with love
En zo voelt het echt. Zo close en zo intiem, zo fijn. En dus zat ik gisteren compleet gebiologeerd een halve dag met Finn in mijn nek te kijken naar de filmpjes van Wrap you with love te kijken op YouTube. Binnen een dag was ik lid van tal van Facebookgroepen. Verdiepte ik me in dippen en moet ik van mezelf nog uitzoeken wat mains en mini’s zijn.
De inent discussie kende ik, de ‘mogen fietsen met een draagdoek’ discussie, daar ben ik me een mening over aan het vormen. Je kunt ook lopend aangereden worden, maar fietsend ben je misschien wel kwetsbaarder. Ik kan me voorstellen dat er situaties zijn waarin je er voor kiest. René merkte heel droog op dat ik natuurlijk heel goed over mijn eigen benen of een losliggende tegel kan struikelen en ook dan op de baby zou kunnen vallen. Punt voor hem.
Belangrijkste les: dragende mama’s is warme groep mensen, die je met alle liefde met raad en daad bij wil staan en die met liefde tot het 18e levensjaar van hun kind willen dragen. Als het even zou kunnen ♥
