Het begon met een bericht op Twitter. Een gepest jongetje dat maar harder moest worden. Hoezo? Waarom moet het allemaal maar harder, waarom moet het merendeel zich aanpassen bij de minderheid met de grootste bek? Bijzonder is, dat toen hij dat deed en er hard op reageerde, hij zou worden geschorst. Bizar dat we na al die jaren nog niet weten hoe we met de pestkoppen en aso’s om moeten gaan. De wereld door onze ogen, is een wereld die niet veel van ons napt, waardoor we ons er niet altijd thuis voelen.
We voelen dezelfde gevoelens, ervaar dezelfde dingen als ‘normale’ mensen. Maar gewoon nét een beetje heviger. Wanneer we gelukkig zijn, zijn we dolblij. Als we boos zijn, zijn we heel boos. Voelen we verdrietig, zijn we er kapot van. Als iemand ons pijn doet, voelt het alsof de hele wereld ten onder gaat. Alsof we steeds opnieuw ervaren hoe erg het was. Onrecht komt zo ongelooflijk hard binnen. Wat een ander voelt, voelen wij, letterlijk. Soms nemen we alles persoonlijk. Bij alles wat er gebeurt lijken we en voelen we ons betrokken. Het lijkt misschien alsof we overdrijven. Maar omdat we– bij wijze van spreken – geen filter op onze zenuwen hebben, zijn dingen die gebeuren meteen heel groot voor ons. We reageren puur uit onze emotie en krijgen geen kans om onze gedachten voor te sorteren, ook omdat alles snel moet in deze maatschappij.
Inhoudsopgave
De wereld door onze ogen
We zijn geen slechte luisteraars, maar soms vinden we het moeilijk ons te concentreren. Een kraan die druppelt, een auto die voorbijrijdt; al dit soort dingen kunnen ons afleiden. We zien je lippen bewegen, maar kunnen ons niet altijd concentreren op wat je zegt, hoewel we echt ons best doen. We willen jou niet negeren, maar er zijn gewoon zoveel andere dingen om naar te luisteren. En als we in een volledig stille ruimte zijn, luisteren we niet naar de stilte maar naar de gedachten in ons hoofd. Want daar, daar is het nooit stil.
Onbegrip
Soms word je moe van me omdat ik je iets heb gevraagd en bijna onmiddellijk daarna dezelfde vraag opnieuw stel. Het antwoord dat je me gaf is gewoon verloren gegaan tussen al de andere gedachten in mijn hoofd. Dus dan moet ik het opnieuw vragen. En misschien nog een keer om het echt te onthouden. Vaak begrijp ik precies wat je zegt, maar is het me niet duidelijk welk antwoord je van me verwacht óf welk antwoord ik je wil geven. Daarom zou ik zo graag even de tijd willen nemen om een antwoord te formuleren. Dat kan niet altijd, om niet raar, dom of langzaam over te komen.
Beelddenker
Mijn hoofd kan alle indrukken af en toe gewoon niet zo snel verwerken. Of ik kan alle beelden die ik bij jouw bericht in mijn hoofd zie, niet snel genoeg omzetten van letterlijk naar figuurlijk of andersom. Soms zijn er ook meer antwoordmogelijkheden en heb ik tijd nodig om te kiezen welke klopt. Daarom zou ik graag tijd nemen. Meestal pas ik me aan. Doe ik wat verwacht wordt. Check wat het gepaste antwoord zal zijn en gedraag ik me als een normale veertigjarige volwassene. Maar zo voel ik me niet.
Chaos
Af en toe kan jouw gevoelens niet plaatsen. Of een handeling koppelen aan wat er gebeurd. Maar ik begrijp zo veel meer dan dat ik onder woorden kan brengen. Als ik ergens sterke gevoelens over heb, worden mijn hersenen door deze emoties in beslag genomen en krijg ik geen woord over mijn lippen of maar iets uit mijn handen. In veel gevallen wordt dit vervangen door tranen. Van verdriet of van heel erg blij, want dat kan allebei.
Laat ik overal dingen slingeren? Chaos is mijn manier het gevoel van controle te houden. Want het is een chaos in mijn hoofd, dus voel ik mij veilig in de chaos. Dan heb ik juist het gevoel dat ik alles onder controle heb. Terwijl orde en duidelijkheid me de rust geven die ik nodig heb, maar daar kan ik niet altijd zelf voor zorgen.
Rollercoaster
Ben je verrast dat ik het ene moment boos word en het volgende moment heel blij ben? Probeer het niet te begrijpen. Mijn stemming wordt volledig beheerst door mijn gevoel, of het gevoel van de ruimte en de personen er in. Dat krijgt altijd de overhand. En die emoties kunnen snel veranderen. Mijn hersenen zijn constant in beweging. Ik word onrustig wanneer ik niet weet wat er verwacht wordt en dit zelf maar in moet vullen.
Word je er moe van dat ik altijd de sleutels kwijt ben? En ze dan thuis gewoon in mijn jaszak vind? Dat ik me veel dingen niet kan herinneren? Niets meer weet van de route naar Denemarken de een na laatste keer? Mijn brein is zo druk met andere dingen en mijn omgeving dat het geen tijd neemt om zich te herinneren waar dingen uiteindelijk liggen, of waar ik ze voor het laatst heb gezien of welk prachtig uitzicht we hadden.
Gevoel boven alles
Het leven is voor een HSP-er enorm intensief. We willen meer weten. Wij voelen meer. Onze zenuwen zijn letterlijk gevoeliger. We rouwen meer. Maar we hebben ook meer lief. Want als we van iemand houden, doen we het met ons hele hebben en houden. Maar als je voelt dat je er even niet meer tegen kan? Geef ruimte en rust. Of een knuffel. Vraag wat er nodig is.
You should know you’re beautiful just the way you are ! And you don’t have to change a thing, the world could change its heart – Alessia Caracciolo
We voelen altijd iets. Er is altijd wel iets met ons aan de hand. We zijn constant in beweging. Maar we zijn niet alleen intens. We zijn ook intelligent en creatief. We hebben gewoon een andere manier om over dingen na te denken.
Dat komt omdat onze hersenen én ons zijn heel veel gevoelens hebben en binnenkrijgen van onze omgeving. Het is een kwestie van overleven met onze eigen manier van zijn en onze eigen manier van handelen en wat prikkels met me doen. Maar we hoeven niet te veranderen.Geef ons een kans om precies te zijn wie we zijn, we brengen zoveel positieve dingen we mee. De inzichten die we kunnen geven en geef ons de kans om te laten zien hoeveel we om je geven. Je zult ons uiteindelijk begrijpen.
Maak deel uit van onze reis en ontdek de wereld door onze ogen ♡ ♡ en wees allemaal iets liever voor elkaar, zonder grote bek, dat zou de wereld zo veel mooier maken! Een betere wereld begint bij jezelf ♥
[[ Dit artikel is deels van de hand van een andere mama over ADHD en ADD, maar ik vond er als HSP zoveel herkenning in. Met haar toestemming heb ik het aangepast en online gezet ]]
[…] tijd voor mijn gezin, maar ook voor mezelf. Rust! Het nadeel? Met een hooggevoelige mama en drie gevoelige kindjes, is een beetje structuur en regelmaat […]
[…] beschermingvan je eyewear is niet alleen een bijkomstigheid. Goed voor jezelf zorgen, is goed voor je ogen zorgen. Maar waar let je op bij het kopen van een […]
Ik wou net zeggen, dat heb ik gemixt met ADHD. Keira doet er nog een schepje autisme bovenop. Miya is “gelukkig” alleen hsp. Interessante combinatie met een man met kort lontje
♥ voor jullie. In mijn kinderen zie ik het ook echt terug, in ieder geval in de oudsten, ook best lastig in combinatie met mijn man, die iets al snel aanstellen vindt….