Borstvoedingsmaffia, het Draag-syndicaat én het Ecomama-duurzaamheidscollectief. Ben ik ergens lid van of juist niet? Loop ik thuis rond als een onvermurwbare drilsergeant of ben ik continu aan het blauwhelmen met Chipito’s en toffees? Je leest het allemaal in de Mommy Wars TAG, waar ik als mama met de billen bloot ga, of valt het allemaal wel mee?
Op het blog van Betty en Esther (mamazoektuit.nl) vond ik deze tag, je hebt hem misschien al voorbij zien komen. De Mommy Wars TAG. De één krijgt er jeuk van, de ander vult hem met plezier in, weer een ander kiest hem puur en alleen om reacties uit te lokken. Ik, ik vind het leuk om tags in te vullen. Behalve dat jullie mij beter leren kennen, leer ik zelf ook nieuwe dingen over mij.
de Mommy Wars TAG
Soms ben ik me niet bewust van de keuzes die ik maak, waarom ik dingen aanpak zoals ik ze doe. Zo’n vragenlijstje zet mij ook nog eens aan het denken en dat vind ik leuk!
Gaf jij je kind borst- of flesvoeding?
Flesvoeding. Bewuste keuze, meteen vanaf het begin. Ik wilde geen borstvoeding geven. Gewoon niet.
Slaapt je kind bij jou in bed, of heeft hij/zij een eigen bed?
De oudste lag de eerste twee maanden wel bij ons op de kamer in de kinderwagenbak. De jongste was een maand bij ons op de kamer. Vanaf het moment dat ze in het ledikantje gingen slapen ze gewoon in hun eigen bedje op hun eigen kamer. In principe. Bij ziekte of onrustige nachten mogen ze bij ons in bed. Meestal zodra er weer rust is, gaan ze dezelfde avond nog in hun eigen bedje. Ze weten wel dat ze altijd mogen roepen of bij ons mogen komen.
Gebruikte jij wasbare luiers of koop je ze kant-en-klaar bij de drogist of supermarkt?
Kant en klaar. Ik ben praktisch ingesteld en wasbare luiers lijkt mij zo’n gedoe en ik vind het moederschap af en toe al vermoeiend genoeg…. ben allang blij dat die vier-persoons was een beetje bij is joh.
Uitsluitend houten speelgoed of V-tech?
Hoezo? Allebei toch? Serieus. Een balans in leerzaam en leuk, dan ben ik al tevreden. Niet te veel lawaai vind ik dan wel een voorwaarde, maar maak dat de familie maar eens duidelijk ; )
Trok jij tweemaal daags een potje open of kook jij uitsluitend vers?
Potje. Nou ja, bij de oudste. De jongste at al heel snel met de pot mee, die vertikte de potjes. Prima, met een tweede word je zelf ook iets makkelijker merk ik en wij aten gewoon wat zij mocht hebben en dat ging prima. Dat fijne vloeibare spul vond ze maar niets namelijk.
Dragen of wagen?
Wagen, maar dát had ik achteraf met de tweede graag anders gedaan. Ook met de eerste wel trouwens. Gevalletje van als je achteraf wist, wat je vooraf had willen weten. Het leek me zo eng, bang dat ze zouden vallen. Daar had ik me iets meer in moeten verdiepen. Echt. Bij de tweede had ik een draagdoek moeten aanschaffen en er voor moeten gaan. Voor haar. Ze was dan meer bij me geweest. Merk niet dat zij er last van heeft, maar ik wel, voor mijn gevoel heb ik haar vaker weggelegd dan nodig was, als ik een draagdoek had gebruikt.
Ging je al vroeg in de weer met zindelijkheidstraining of loopt jouw kind op z’n vierde nog rond in de luiers?
Mijn motto is: proberen kan altijd. Zo ook zindelijkheidstraining. Sowieso gingen ze altijd mee naar het toilet, voor de gezelligheid, om te zien dat er geen monster in zit én om er alvast vertrouwd mee te raken. We zijn vrij vroeg met beloningskalenders en cadeautjes begonnen. Ze is nu al een hele tijd zindelijk en binnenkort gaan we dit vieren in Plopsa Indoor Coevorden met een “Poep en Plas-feestje”! Toen ze hoorde dat het Plopsa werd, wilde ze er best even op wachten. Enerzijds lukt het pas als het kind er aan toe is, maar als je dingen niet bespreekbaar maakt of aanbied, gebeurd er waarschijnlijk een stuk minder, omdat er geen besef is dat het anders kan.
Shop jij je drie slagen in de rondte bij Primark, of koop jij alleen eerlijke merken voor je kind?
Ik shop niet bewust, ik koop wat ik mooi vind. Denk er te weinig bij na of de rivieren vervuilt zijn door de legging die zo mooi bij dat rokje past, of over het feit dat er chinese kinderhandjes de applicatie hebben geborduurd. Qua duurzaamheid shop ik wel veel tweedehands, via Marktplaats én via verschillende Facebookgroepen en probeerde ik al voor het verbod op tasjes, mijn eigen tas mee te nemen. Ik combineer dure basisstukken als het jurkje van Someone met een stapel goedkopere leggings van de Zeeman en shop het bijpassende vestje hopelijk straks in de uitverkoop. Mijn kinderen zijn geen SWAG-volle trendy modepopjes en mogen zelf altijd meebepalen in de winkel én uit de kast, maar dat betekent ook dat het niet altijd eerlijke merken zijn.
Als advocaat van de duivel: Tony kon op een gegeven moment ook even niet met zekerheid zeggen of er slaven aan de chocolade te pas kwamen. Dat is geen verwijt, maar wel een vaststelling dat je het dus nooit 100% zeker weet. Met daarbij de kanttekening dat ik dus vind, dat ik het wel bewuster zou moeten doen. Toch zal ik altijd bij H&M, Zeeman en Primark blijven shoppen.
Is er in jouw huishouden ruimte voor onderhandeling met je kind, of ben je een ware drillsergeant?
Onderhandelingsruimte, soms iets te veel. Ik probeer een balans te vinden tussen ouder-kind en allebei mens. Het zijn wel mini-mensen en onderhandelen zullen ze ook moeten leren. Zonder onderhandelen geen compromis immers. Het is niet dat, omdat ze kinderen zijn, ze maar klakkeloos moeten doen wat een volwassene zegt. Daarnaast hoeft ook niet alles een discussie te zijn en moeten er dingen. Ik leg wel uit waarom, want ook dat zijn belangrijke lessen.
Laat jij je kind wel eens huilen, of troost je ‘m al bij de eerste snik?
Ik laat mijn kind wel huilen, maar troost ook. Als je meteen begint met stil maar, of valt wel mee, of huil maar niet, kun je het verdriet ook bagatelliseren. Wat voor ons klein verdriet lijkt, kan voor een kind heel groots zijn. Dat kun je best serieus nemen. Troost in de vorm van een knuffel en wel een heerlijk “laat de tranen maar gaan” veiligheid. Soms hoor je ook meteen een “het valt heus wel mee” over mijn lippen komend. Meestal als ze vallen en het wel mee lijkt te vallen of als het meer drama dan verdriet is. Of krokodillentranen, daar doe ik ook niet aan.
Conclusie de Mommy Wars TAG
Voor mij is de uitkomst van de TAG dat ik dus de ene keer bewuste keuzes maak en altijd op zoek ben naar balans. Verder leer ik, net als elke andere moeder gaandeweg en besef ik elke dag dat ik niet de wijsheid in pacht heb, dat mijn kinderen en ik wel eens een rotdag hebben.
Bij voorkeur gebeurt dat laatste tegelijkertijd waardoor ik een drillsergeant ben terwijl zij net een blauwhelm nodig hebben en dat onze liefde het enige is wat 100% zeker is!
