De Julianatoren

Maandag waren we (op uitnodiging) een dagje naar de Julianatoren in Apeldoorn. Zoals ik al schreef zijn het, tot en met 20 augustus 2017, weer de AFAS Sprookjesweken. We bezochten het park voor het eerst met Finn en daardoor begonnen we eigenlijk noodgedwongen achter in het park. Daar was in ieder geval schaduw van de bomen en daar zou het (dacht ik) op dat moment nog iets rustiger zijn. Zo kon Finn rustig zijn fles drinken (het was uiteraard nét flestijd) en de oudste twee konden dan lekker hun gang gaan in de speeltuin! 

Precies zoals gedacht, was het rustig. Wel jammer dat pretpark Julianatoren nog niet rookvrij is. Ik zat nét goed en wel lekker met Finn en zijn fles, gaat er een oudere dame een shaggie zitten roken vlak bij en zitten we in de rook. Zo goed en zo kwaad als het ging, ben ik met Finn opgeschoven. Lastig met fles en kind, vooral omdat het zonnetje wel door de bladeren heen kwam en ik er op moest letten dat Finn niet in de zon kwam. Ik zou het een goede zaak vinden als elk pretpark rookvrij zou worden. Gelukkig viel het de rest van de dag aardig mee.

De Julianatoren verkeerd om

Doordat we achteraan begonnen beleefden we het park eens andersom. Daardoor hebben we andere dingen gedaan en sowieso een andere volgorde aangehouden dan ons vorige bezoek aan de Julianatoren.

Voor de kinderen was het heel leuk dat ze zo zelfstandig de dag konden beginnen én er was ook nog geen lange rij bij de grote trampolines. Vooral Elynn heeft zich geweldig uitgeleefd, hoog, hoger, hoogst en heerlijk over de kop. Thomas ging wat rustiger, maar vond het vliegen wel heel fijn. Het leuke aan de Julianatoren vind ik dat het een lapjeskat is aan attracties. In de speeltuin staat ineens een pingpongtafel. Niet iets dat ik verwacht in een pretpark, maar wel heel leuk. Thomas en ik hebben een poging gedaan en hij won uiteindelijk met drie- twee. Na een paar minuten was hij er wel klaar mee. We zijn daarna naar het middelste deel van het park gegaan. Daar kwamen we uit op de ander klim- glij- en klauter speeltuin, waar de kinderen bleven hangen. Inmiddels vermaken ze zich in zo’n speeltuin prima zonder ons. Met z’n drietjes gingen we lekker naar ze zitten kijken.

En toen werd het langzaam aan lunchtijd. Aangezien we een fijn plekje hadden bij Jul’s Thai Toko, besloten we daar te blijven zitten om te eten. Wij gingen voor een heerlijk sateetje (prijs € 4,25) en voor de kinderen haalde René bij Jul’s cafetaria een Kidsbox (€ 5,95 inclusief drinken en saus).

Sprookjesconcert

Speciaal tijdens de Sprookjesdagen is er een Sprookjesconcert. We hadden gepland dat we het concert van 14.00 uur zouden bezoeken. Het was toch even een tegenvaller dat het niet in de grote circustent was. Het was ook een rare gewaarwording dat het hele veld leeg was trouwens.  Het Jul&Julia theater is een stuk kleiner. Maar ik had Finn lekker in de doek en we zaten op een fijn plekje. Vlak nadat het begon, floepte Finn zijn speen uit, begon te wroeten in de doek en wou met geen mogelijkheid zijn speen meer in. Ook vond hij de muziek niet leuk. Gelukkig konden we makkelijk de zaal verlaten en in de schaduw hebben we op de rest gewacht.

Elynn vond de liedjes en het dansen geweldig, aan Thomas was het iets minder besteed. Het verhaal zelf is, zoals ik het van René hoorde wel ontzettend leuk bedacht. Een bezoekje is dus zeker de moeite waard. Helemaal wanneer je kind van zingen en dansen houdt.

De Julianatoren met een baby

Voor onszelf was het niet lastig met een baby, twee kinderen en vier handen. We hebben de taken eerlijk verdeeld, de kinderen hebben zelfstandig gespeeld en we hebben om en om de oudsten en de jongste aandacht gegeven. Het park zelf is ingespeeld op een bezoek met baby’s qua verzorging. De begaanbaarheid, die laat iets te wensen over. Doordat er zo veel op elkaar gebouwd is, moest er vooral bij de grote glijbaan/de toiletten / de snackbar / de olifantjes flink omgelopen en gezigzagd worden. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet weet hoe het qua opwarm mogelijkheden zit, want wij hebben altijd thermosfles kokend water en koud water mee voor een dagje. Ik zag een andere vader vrij snel terug komen met een warme fles, dus de mogelijkheden zullen goed zijn.

Qua begaanbaarheid met doek:  ik denk dat je met je baby in de doek in het reuzenrad en in de draaimolen zou kunnen. Hoewel het bakje van het reuzenrad wat krap is en die laatste alleen mits je fysiek zo op een paard kunt klimmen en met als advies het achterste zitje te gebruiken. Ikzelf heb de behoefte niet om met Finn ergens in te gaan. Hij heeft er nog niets aan immers. De doek was mee, zodat hij lekker dicht bij mij kon slapen en even uit de prikkels kon.

Attracties

Thomas en Elynn kunnen, mogen en willen ook steeds meer zelf in attracties, Mooi om ze zo te zien groeien, maar soms is het ook fijn en veilig als papa of mama even mee gaan. Dit was voor ons erg handig, er moest immers steeds iemand bij Finn blijven.

Bij de meeste attracties heb je op verschillende punten een goed uitzicht, zodat je kunt laten merken dat je er bent, dat je het wel met ze mee beleeft. Prachtig om die vragende koppies (‘Mama, zie je me, kijk mij eens’) te kunnen zien en terug te kunnen zwaaien! Je blijft zo het gevoel houden dat je samen een dagje weg bent. Dat vind ik een enorm voordeel. Zelf in de achtbaan kun je elkaar goed zien en naar elkaar zwaaien.

Parkeren

Volgens mij had ik het vorige keer ook al genoemd, maar zorg dat je op tijd bent wanneer je bij het park zelf wilt parkeren. Wij waren er tegen half elf en mochten al weer doorrijden naar de grote parkeerplaats en met de bus naar het park. We hebben ondanks de drukt niet lang hoeven wachten en konden makkelijk de maxi-cosi kwijt. Ook konden we allemaal zitten. We wisten alleen niet hoe laat de laatste bus terug ging. Dat was iets ongemakkelijk, want we gingen nog eten in Jul’s restaurant voor we naar huis gingen (dan konden ze thuis alle drie meteen hun bedjes in). Het meisje van het restaurant kon het ook niet vertellen. Zij gaf wel aan dat het altijd omgeroepen werd.

Op een gegeven moment gingen de laatste mensen om ons heen inpakken, dus deden wij dat ook maar. Perfect getimed liepen we naar de bus, wij zaten, hij vertrok. De parkeerplaats was toen al bijna leeg. Op de parkeerplaats zag ik een medewerker van Julianatoren lopen, deze gaf aan de chauffeur door hoeveel auto’s er bleven staan, toen wij instapten. Op die manier is er dus wel een stukje controle.

Moe maar voldaan vertrokken we weer richting huis, met blije tevreden kindjes achter in de auto. Onze eerste echte zomervakantie met zijn vijfjes is begonnen met een fantastische dag! Ben jij wel eens in de Julianatoren geweest? Op mijn Facebookpagina maak je nu kans op de 4 toegangskaarten die ik mee heb gekregen ♥ 

Reacties

reacties