Cervantes Groningen

Alweer bijna twee weken geleden, het cliché is waar, de tijd gaat snel. De zaterdag dat we naar Kensington gingen, werd een echte datenight! We hadden nog een dinercadeau liggen. Daarvan gingen we eerst nog lekker uiteten. Je bent natuurlijk wel afhankelijk van restaurants waar je terecht kunt met je cadeaupasje. We kozen uiteindelijk voor Cervantes Groningen; een tapas-restaurant naar typisch Spaans voorbeeld.

Ik houd van tapas. De patatas bravas, de gehaktballetjes in tomatensaus en de andere typische en minder typische gerechten die er bij horen. Je eet vanalles wat én kunt voor een klein bedrag  dingen proeven, die je anders misschien niet zo snel zou kiezen. Ideaal! We gingen eerder nog wel eens naar het tapasrestaurant in de Oosterstraat, maar die bestaat niet meer. Cervantes waren we nog nooit geweest. Dus ook leuk om op deze manier eens een ander restaurant in Groningen te proberen. We hebben ook nog zoveel te gaan natuurlijk.

Cervantes Groningen

Bij binnenkomst wordt ik aangevallen door twee deuren en een te smalle entree, maar na wat dansmoves met René en dezelfde deuren, zijn we binnen. Beetje het idee van een bruine kroeg door de bar aan de linkerkant, ik hou er wel van. Rechts zie ik een doorkijkje naar ik denk de keuken, met op een plankje er voor plastic bakjes met worstjes en wat lijkt op andere ingrediënten.  We mogen meelopen de trap op naar achteren, waar op de etage een ruimte ter grootte van een woonkamer, ingericht is als restaurant.

Kunst aan de muur, takken met kerstverlichting boven ons hoofd. We nemen plaats bij een tweepersoons tafeltje die aan één kant afgeschermd is met een witte divider met daarop twee grote planten in potten. Ik vind het fijn, het maakt het net wat knusser en romantischer met z’n tweetjes. Van de gele muur tegenover me hebben ze de wijnkaart gemaakt, ik houd van dat soort creativiteit!

Aan de wand tegenover ons is een bank gemaakt en verdeeld er tegenover staan de tafeltjes en stoelen. Zo kunnen er flexibel plekken gecreëerd worden. Allemaal twee persoons tafeltjes door er ruimte tussen te laten, of juist een vierpersoons tafel door twee tafels dichter bij elkaar te schuiven. Ook de rest van de ruimte kan anders ingedeeld worden qua zitplek. Handig bedacht. Ik vond het de avond dat wij er waren wel net iets te krap voelen.

Onbeperkt Tapas of van de kaart

Om de avond in stijl te beginnen bestelden we een Mojito. Daarbij kregen we een stukje brood met verse huisgemaakte tomatentapenade. Helaas had ik hem net even te lang laten staan, waardoor het vocht van de tomaat te veel in het broodje getrokken was.

We konden kiezen uit onbeperkt tapas of tapas van de kaart. Nadat we even snel een rekensommetje hadden gemaakt gingen we voor onbeperkt tapas. Dat bleek in ons geval wel uit te kunnen. We wilden natuurlijk graag het één en ander proberen en wanneer iets goed beviel, wilden we het nog wel een keer.

Eendenborst, kaasfondue en een kaasplankje

De eendenborst was werkelijk fantastisch en mijn favoriete gerecht, die bestelde ik dan ook twee keer. Ten eerste omdat het maar drie plakjes waren en ten tweede omdat ik de eerste portie met René deelde. De tweede ronde hadden we ook nog eens voor een betere combinatie gekozen. Met de traditionele kaas en de serranoham werd het net een soort van kaasplankje.

De patatas bravas waren zalig, maar wat ik minder vond was dat de tomatensaus én de aioli er bovenop geschept was. De autist light of de OCD-er in mij heeft dit liever apart. De gehaktballetjes en de saus waren verrukkelijk, ondanks dat ik mijn eigen gehaktballetjes in tomatensaus lekkerder vind.

Verder koos ik voor kaasfondue. Ik hou er van en krijg het te weinig (alleen bij mijn schoonmoeder en die date moeten we maar snel even plannen). De smaak was heerlijk, persoonlijk heb ik hem liever nét iets dikker, maar ja, als je hem even laat staan terwijl je van andere tapas geniet is hij misschien snel weer té dik. Vervelend vond ik dat de groente bestond uit komkommer, paprika en paprika. Weinig variatie, helemaal als je nou net als ik gruwelt van paprika.

De rode mul had ik helemaal voor mezelf en dat was een iets te grote portie, ik ben ook bang dat rode mul geen goede vis is voor mij qua mondgevoel, maar daar kan het restaurant niets aan doen natuurlijk. De botersaus was zalig en smaakte heel goed met stukjes brood en een klein beetje vis, dat was voor mij de oplossing.

en het toetje….

Laat ik vooropstellen dat ik nogal kritisch ben qua eten, omdat ik vind dat ik zelf ook een fijn potje eten klaar kan maken (koken durf ik het nog steeds niet te noemen). Wat dat betreft heeft Cervantes het goed gedaan. De garnaaltjes had ik achteraf wel twee porties van gewild namelijk en ook het brood was geweldig gekruid.

Het grande dessert was dé reden dat ik nog eens heen wil en dan bestel ik gewoon twee voor mezelf. Je krijgt namelijk korting als je de onbeperkte tapas uitbreid met dit grande dessert. Het wordt dan twee voor de prijs van één. Alles was geweldig lekker, maar de parfait van kinderbueno was fingerlicking good ♥ 

Reacties

reacties