Deze week stond het allermeest in het teken van de goedheiligman. Shoppen, heel veel shoppen, met name online. Steeds nog iets bedenken wat ook ontzettend leuk voor ze zou zijn. Zorgen dat we een beetje gelijk uitkwamen qua aantallen. Niet te veel, want ze krijgen al zo veel. Twee dagen vieren, bij twee paar opa’s en oma’s, waarbij ook nog één keer met oom en tante + neefjes. Tel uit je cadeautjes. Verder lees je in de Best Nine van week 48 eigenlijk niet zo veel meer.
We probeerden een beetje de rust te bewaren en bij te komen van slapeloze nachten. Ondanks dat er veel was om blij mee te zijn, overheerst nog steeds het slaapgebrek. Finn belandde een aantal avonden bij ons in bed en hoe schattig dat ook is, die kleine geluidjes zijn ook een storende factor in de nachtrust. Overdag is hij lief, schattig, gaat hij prima in een ritme (of het de goede is, dat is nog even de vraag) en is het zo genieten. ’s Avonds houden we soms onze adem in, even lijkt het goed te gaan en dan tettert hij met zijn temperamentje zo broer en zus en ons rechtop in bed. De ene keer is het drie keer een speen in doen en klaar en soms is er niet te achterhalen wat er aan de hand is.
Best Nine van week 48
Door het gebrek aan rust in de nacht, proberen we op tijd op bed te gaan. Dan maar een beetje voor slapen, zoiets. En in plaats van met mijn telefoon nog wat te werken, een spelletje te spelen of te appen, lig ik nu een dekentje te maken voor mijn meisje. Nu ik hem doorheb, vind ik het een heerlijke steek, die wafelsteek. Ik ben gek op wafelstof en nu kan ik zelf zo’n deken haken. Elynn heeft uit mijn voorraad wol een leuke combinatie gezocht en ik heb nog even te gaan. Het is wel echt ontspannend gelukkig en ik ga een stuk relaxter slapen.
Woensdagavond na het eten, bleven we nog even aan tafel. Ik vraag me af waarom we dat niet vaker doen. Ik wist het wel, die filters van Facebook, maar had er nog niets meegedaan. Thomas en René aan de ene kant van de tafel, Elynn en ik aan de andere kant. Zo flauw, maar zo schattig. “Die mama, doe die eens”. “Nu deze, neehee, niet die, die andere”.
Op de foto: voor de rust probeer ik nu te haken voor het slapen in plaats van nog een spelletje te spelen op mijn telefoon #truttigheid / te flauw om los te lopen, maar wat een lol met de filters op Facebook / eerste pakjesmiddag zaterdag, kleintjes worden groot en leren lezen / Draakje moest helpen, waren we hem nog vergeten ook, lief dat ze het toch een beetje spannend vind / op de eerste ochtend mochten er al drie vakjes open van de adventskalender / oeps! dit hadden we zaterdagavond nog in moeten pakken/ Finn kon mooi in zijn Sint outfit naar pakjesmiddag II / op weg naar opa en oma met mijn snoetjes / mijn kekke Nel Veerkamp boots zijn fantastisch
Pakjes inpakken
Donderdagavond bestond spontaan en vrij adhoc uit kneuterig knippen en plakken. Het drong ineens tot ons door dat ik er vrijdagavond helemaal niet was. Ook beseften we dat we zaterdag Sinterklaas vierden. Dus haalden we om half tien nog alle cadeautjes voor zaterdag naar beneden, die van zondag zouden we dan zaterdagavond wel inpakken. En zo stonden we, terwijl we eigenlijk op bed wilden, nog cadeautjes in te pakken. Alvast een kleine hint, dat zaterdagavond voor zondag inpakken, was ook een tikje optimistisch….
Borrel en Birthday
Vrijdag kreeg ik ineens ergens in de loop van de dag door dat er geborreld ging worden in Parkzicht na het werk. Leuk! Minder leuk voor thuis. Maar wijn. Lekker! Appje naar René, die vond het wel prima, maar wachtte niet met het eten. Oké. Nog even iets langer geen mama zijn en wijn versus oren van mijn hoofd en kalmte bewaren? Deze loedermoeder wist het wel en zo zat ik als enige vrouw met wijn tussen de mannen. Dikke prima, niks meer aan doen toch? En het blijft gewoon leuk om elkaar anders te zien en te spreken, zo buiten het werk. Natuurlijk zorgde ik dat ik op tijd thuis was om Finn op bed te brengen en een half uurtje later stond mama voor de deur. Op naar de verjaardag van Oom Jan. Heerlijk slap geouwehoer en af en toe wat serieuze praat en rommel op tafel, ik houd er van.
Het weekendje van Sinterklaas
En toen was daar het weekend van Sinterklaas. Wat was het genieten! Blije kindersnoetjes, roetveeg Pietjes, lekkers en heel veel cadeaus. Het blijft een heerlijk feest. Kleine lieve tradities die elk jaar terug komen, aangevuld met strikjes die specifiek bij dit jaar horen. Twee baby’s als extra Sint cadeautjes, de eerste keer Sint voor Mr. Finney. Iets met beter verwend dan verwaarloosd en ‘waar komen in hemelsnaam AL die cadeautjes toch weer vandaan?
Ik ben de helft van beide dagen gesmolten, werd vertederd en verliefd. Ongelooflijk hoe fantastisch ze het deden. Dankbaar, super blije enthousiaste reacties en geen ‘gedoe’. Om dit overzicht niet te lang te maken, deel ik onze pakjesmiddagen in een apart blog én laat ik nog in drie inspiratie artikelen en wat op zichzelf staande reviews zien wat ze gekregen hebben. Want de keuze voor de cadeautjes, was ondanks dat het er veel waren, wel ontzettend bewust.
Natuurlijk ben ik erg benieuwd hoe jullie Sinterklaas vieren; gelovende kinderen of juist niet? Vaste traditites of elk jaar anders ♥
