Afgelopen weekend waren we natuurlijk ziek geworden en de rest van deze week ging het niet veel beter. Helaas staat het leven niet stil. René was de hele week ziek thuis, die was er een tikje erger aan toe dan ik. Daarnaast, in je derde werkweek ga je niet ziek thuis blijven, zo werkt het niet. Dus maandag en dinsdag probeerde ik het zo rustig aan mogelijk te doen, zodat ik vanaf woensdag wel gewoon aan het werk kon. In de Best Nine van week 46 lees je verder over oude liefde die niet rust en de eerste Sinterdingen.
Het was een week van paracetamol en zo goed mogelijk doorgaan. Gelukkig waren de kinderen zondag bij opa en oma geweest, dat scheelde al iets. Zoals gezegd, maandag en dinsdag deed ik het hoognodige, niets meer. Kinderen naar school en eenmaal thuis alleen wat Finn nodig had, de rest lekker op de bank. Eventueel af en toe met de laptop op schoot, want zoals gezegd, het leven gaat door. Ik moest bijvoorbeeld nog foto’s uitzoeken voor een collage op canvas. Dat was lastig, maar ook zo leuk! Zoveel lieve herinneringen die voorbij kwamen. Dierbare, bijzondere, grappige, het was genieten. Uiteindelijk is het zelfs gelukt om te kiezen!
Best Nine van week 46
Ondanks een zieke papa, hebben we er met z’n vieren het beste van gemaakt. De kinderen hielpen waar het kon heel lief mee en maandag hebben we ze voor het eerst over laten blijven. Dat scheelde toch twee keer mijn zieke maag en darmen over de straat slepen. De kinderen en ik vonden het best wel een beetje spannend, maar ik was blij dat het zo kon. De rest van de week bestond dus eigenlijk uit een zieke man, een niet lekker lijf, roeien met riemen die je hebt en werken.
Op de foto: maandag > werkdag, ook al was ik ziek, gelukkig kan ik werken met mijn laptop op schoot | foto’s selecteren voor de collage op canvas voor een samenwerking > brings back memories > ons eerste Netflix event | ook al ben je niet fit, het leven gaat door, zo bijzonder met z’n viertjes aan tafel | een onverwacht cadeautje | zaterdag kwam Sinterklaas niet alleen in Nederland, maar ook in Veendam | Ziek op de bank met een slapende Finn op mijn buik #heerlijkheid | Finn zette voor het eerst zijn schoentje | oude liefde roest niet | Thomas is bezig met zijn eerst review
Intocht Sinterklaas
In het kader van de intocht, besloot ik last-minute wel mee te doen met het Sinterwinweekend, samen met het groepje mama-whatsapp-blogvriendinnen. Het was even stressen qua regelen van prijzen en lastminute artikelen schrijven, maar het is gelukt, wat was dat een voldaan gevoel. Natuurlijk hoop ik dat jullie het net zo leuk vonden. Je kunt nog meedoen tot en met de 24e, daarna worden zo snel mogelijk de winnaars bekend gemaakt.
Naar de daadwerkelijk intocht kon ik helaas niet mee. Zoals altijd keken we het in ieder geval samen op televisie. Heerlijke kneuterigheid! Gelukkig was René genoeg opgeknapt om met de oudsten naar het centrum te gaan. De traditionele oliebolletjes trokken we allemaal nog niet, dus die hebben we nog te goed. Het was wel fijn om mee te genieten met de lieve foto’s die ik kreeg. En ach, ik had het ook niet slecht. Ik keek met een heerlijk slapende Finn op mijn buik en een lading paracetamol een paar afleveringen van mijn favoriete series weg. Tot er twee enthousiaste blije eitjes terug kwamen.
Sinterklaas Kapoentje
Er zat wat in hun schoentje! De dag van de intocht mochten ze uiteraard hun schoentje zetten. Zingen dat ze kunnen! Echt zo lief en schattig. Dit jaar voor het eerst ook een schoentje voor Finn natuurlijk. Daarom zongen ze drie liedjes. Net als met Sint Maarten eerst even overleggen wie mag beginnen, elk een liedje kiezen en samen eentje voor Finn kiezen en zingen. Vol spanning op bed en de volgende morgen….gelukkig niet belachelijk vroeg wakker. Dat scheelt. Maar eenmaal wakker, moesten we wel meteen naar beneden uiteraard! Die snoetjes. Strikjes x 1000 hoor, deze periode.
Relaxing sunday
Zondag is bij ons heilig. Rust, doen wat we willen. Samen of alleen. Deze zondag was voor mij helemaal een rustdag. Het wilde maar niet rustig worden, maag niet en darmen ook niet. Het gebrek aan eten, deed mijn weerstand en energie ook niet veel goeds natuurlijk. Ik pakte om me af te leiden en te ontspannen mijn oude hobby maar weer op en leerde mezelf een fantastische steek aan. Ik ben gek op wafeldekens en kan er nu zelf eentje haken!! Toen ik wel beneden was, hielp ik Thomas om verder te gaan met zijn eerste review (iets met jong geleerd is oud gedaan immers).
Ondanks het nare gemene buikgriepachtige virus, heb ik her en der wel kunnen ontspannen en genieten gelukkig. Hopelijk wordt het deze week snel beter en gaan de ‘Elke minuut de wc bezoeken’-dagen alleen maar minder worden. Het spugen is gelukkig weg, maar het draaien van de maag en geïrriteerdheid van mijn darmen, dat is nog niet op orde en energie en weerstand zijn ver te zoeken ♥
