De week waarin er een deur dichtging op een kier, maar er anderen opgemaakt moeten worden. Ik liet de kinderen uit, gooide mijn middelste in de draagdoek én we gingen spontaan lunchen bij mijn moeder. De Best Nine van week 33: van ISO tot koffertjes.
Het uitlaten van de kindjes is een beetje gekscherend, maar die ene avondwandeling deze week, kwamen we zoveel mensen met honden tegen, dat ik tegen de kindjes zei, dat ze mijn hondjes waren. Hoe dan ook, de neuzen waren fris en we waren lekker bijgekletst. Heerlijk vind ik dat. Het inpakken van de koffertjes op zondag, voor het logeren komende week was een dubbel moment.
Je weet dat je een moeder bent wanneer je naar me-time verlangt, maar dat wanneer je het hebt, je in de eerste minuut je kinderen mist en het zo rustig vindt in huis.
Deze week begon ik op maandag in ieder geval weer met bewust en verantwoord eten via My Fitness Pal. Voor mijn gevoel gaat het niet heel snel, maar het is in ieder geval een begin. Maandag of dinsdag zal ik weten of en hoeveel zin het heeft gehad en vanaf dan ga ik er ook weer vaker over bloggen onder ‘Road to size 38’. Mijn project naar een slanke lijn en een gezonder leven. Met de nodige zondig genieten momentjes.
Inhoudsopgave
Best Nine van week 33
Maandagochtend maakten we na het ontbijt een wandelingetje met z’n viertjes. Elynn wilde graag naar de WOP en daar mag ze niet alleen naar toe. Finn ging mee in de doek, die van meer markten thuis is. Chillen met je broer en zus in een schommel, is zo extra fijn.
’s Middags checkte ik Facebook en zag ik in een Draagdoekenmarkt-groep mijn ISO of eigenlijk DISO te koop staan (ISO = in search of | DISO = desperate in search of)!! Het is één van de eerste doeken waar ik in een andere groep een draagfoto van zag en het was liefde op het eerste gezicht. Helaas was hij niet meer verkrijgbaar. Er waren meer liefhebbers, dus ik besloot spijkers met koppen te slaan en meteen een PB te sturen!
Avondwandeling
Die avond maakten we weer een wandeling 🎀 Ik ging met de twee oudsten op stap, ontzettend gezellig en zelfs nog iets lekkers gevonden! De braamstruik had zichzelf goed beschermt met brandnetels en andere struiken helaas.. maar ik kon toch een paar pikken. Het was een wandeling inclusief een dansoptreden van alle twee én ik kreeg de leukste reactie op mijn haar tot nu toe 
” Je bent wel een kleurplaat hè “
Koffertjes met aardbeien en poedersuiker
Hoe en wat, ik weet het niet, maar maandag wilden Thomas en Elynn bij oma lunchen. De WOP is vlakbij oma, misschien dat dit het was. Oma zo overvallen wilde ik (dit keer) niet, we besloten een app berichtje in te spreken om te vragen of dinsdag oké was. Toevallig had oma nog koffertjes, dan waren die ook maar op. Voor mij verzorgde ze een genietbakje yoghurt, met een handje cruesli, aardbeien én honig. Zalig!
Op de foto: één van mijn bewuster ontbijtjes deze week | Finn voor het eerst op de schommel | lunchen met koffertjes bij oma | mijn ISO is binnen #happyme | Bramen gevonden tijdens de avondwandeling | Snoepen in het Hunebedcentrum | krachtmeting met een Hunebedsteen | grote meisjes blijven klein | De lekkerste avocadospread
Pakjes
Woensdag kwamen er leuke pakketjes. Mijn prachtig Yaro Four Winds Stonegrey (de doek!) en het setje van Sweetest Design waarmee ik kan twinnen met mijn meisje. Het is elke keer net een soort Sinterklaas. Een OOTD met de shirtjes volgt natuurlijk zo snel mogelijk, maar is wel afhankelijk van het weer, het humeur van mijn meisje en mijn zelfvertrouwen, alles moet goed zijn op dezelfde dag….
Dagje weg met oma
Het was al even geleden, maar donderdag was het zover! Een dagje er op uit met oma. Het verslag volgt in een apart blog, maar wat was het heerlijk. Ondanks de regen, of misschien wel juist dankzij de regen. We hebben genoten, gesmuld, losgelaten en gekletst. Fijn!
Iets minder aan donderdag was de deur die dichtging, maar daarna gelukkig wel op een kiertje weer open werd gezet. Het was afwachten (en dus spannend) of ik na mijn verlof weer kon terugkeren bij mijn oude opdracht (uitzendkracht). Vandaag zou ik daarover bellen. Bijzonder is dat. Wanneer je niet gebeld hebt, is het een ja en nee tegelijk en ligt alles open. Als je dan een ‘nee’ te horen krijgt is dat *insertKwoord. Ook al had je er rekening mee gehouden. Het kiertje er na doet me goed en we zullen zien. Weet je nog een leuke baan, of heb je er zelf ééntje in de aanbieding: let me know!
Grote meisjes, klein hartje
Ook meisjes van al bijna 5 blijven klein 💗 en als je broertje elke keer in die doek verdwijnt, wil je wel eens weten hoe het voelt. We hadden de afspraak al een tijdje staan, afgelopen vrijdag kwam het er eindelijk van. Hoe je een groter kindje ‘hoort’ te dragen heb ik nog niet uitgezocht, maar in de FWCC (front wrap cross carry > de knoop) ging het prima. Ik voelde haar gewoon meteen rustig worden. Haar armpjes zaten om me heen en zo ben ik een paar keer door de kamer gelopen. Oké het is best een beetje zwaar, maar de doek ondersteunt ontzettend. Mocht het ooit eens nodig zijn, of mocht ze het eens graag willen, dan kan het best!
Zaterdag kwamen mijn schoonouders op bezoek en hadden we een hele gezellige middag. ’s Morgens hadden we alle was opgevouwen, zo fijn wanneer dat de kasten in kan. Hoewel we vaak vanuit de wasmand leven, is dit toch een fijn vooruitzicht. We bewaarden dat wel voor zondag. ’s Avonds waren er wraps met avocadospread, de lekkerste ooit!
Finn lag zondag met zijn broer in een deuk, heerlijk om te zien, schateren en gieren. Een heel nieuw lachje, zo mooi! Er is sowieso een extra klik tussen die twee. Heel bijzonder! Een mooie afsluiting, van een fijne week ♥
