Het is wel een dingetje dat weekoverzicht. Er gebeuren zo veel leuke dingen en ik wil graag de persoonlijke dingen blijven delen, tijdgebrek is daarbij alleen een grote bepalende factor. Mede door opdrachten en doordat Finn nog maar 1x slaapt. Feit blijft dat door die leuke betaalde opdrachten die voor gaan, onder andere het blog online kan blijven én ik kan bijdragen aan het gezin. Deze week moest ik hoe dan ook wel delen! Het was de week Avondvierdaagse en Finn’s tweede verjaardag.
Ik wil de beste moeder zijn, mezelf zijn, voor mijn blog gaan, mijn werk goed doen en al die ballen zijn veel. Die balans is waar iedere moeder mee worstelt heb ik het idee. Deze week was er eentje om in te lijsten, maar ook een heftige. Vanwege de vierdaagse stonden we ontzettend op tijd. Maandags en dinsdags ben ik vrij, dus toen kon ik nog één en ander voorbereiden. Woensdag zou spannend worden en dat nog wel op Finn’s verjaardag. Donderdag startten we later, dat scheelde wel gelukkig. Dinsdag was een bijzonder moment, toen had ik de intake op het KDV voor de volgende groep. Kleine jongens worden groot. Ook Thomas wordt groot, maar trad zonder problemen op tijdens de voorstelling van zijn groep.
Avondvierdaagse en Finn’s tweede verjaardag
Maandag was de eerste avond, natuurlijk was ik benieuwd hoe het ging. We zouden elke avond met z’n vijven lopen. Finn ging mee in de draagzak en ik was benieuwd of hij én ik het vijf kilometer vol zouden houden. De draagzakken die ik heb zijn fantastisch, want ze deden hun werk.
Het was super gezellig met z’n vijven en de anderen. De kinderen liepen af en toe met vriendjes en af en toe met ons. Zo leuk! De ene keer kregen ze wat te drinken, de andere keer een ijsje.
Samen naar het KDV
Dinsdag gingen Finn en ik samen op de fiets naar het KDV, voor de intake naar de volgende groep. Zo gezellig wanneer hij voorop zit. Hij vindt vooral de auto’s interessant en hij begint steeds meer te praten. De kusjes op zijn hoofd en wangetjes, zijn kleine handje af en toe op mijn handen op het stuur.
Hij bleef tijdens het gesprek bij ons spelen op de groep en dat was zo fijn om te zien. Dat is iets waar ik niet vaak een schuldgevoel over heb. Hij gaat met zo veel plezier er naar toe en het gevoel bij de leidsters is goed, daarnaast steekt hij er heel veel extra van op. Op de nieuwe groep werken ze net als op de PSZ met een kring en hoeken, een mooie voorbereiding voor als hij straks echt gaat.
Finn twee jaar
Woensdag werd hij twee jaar. Mijn baby. Bizar hoe snel de tijd gaat. Heerlijk om te zien hoe hij zich ontwikkeld. Het was ook de één na laatste avond van de vierdaagse. René en ik moesten allebei werken, dus we moesten snel door. Dat gaf nog wél een tikje schuldgevoel. Zijn tweede verjaardag zat hij op het KDV. Maar hij heeft er aardig goed kunnen vieren.
Na de vierdaagse hebben we thuis nog tijd genomen om hem zijn cadeautjes te geven. En hij was er erg blij mee! Al weer zo’n verschil met vorig jaar. De manier waarop hij op dingen reageert. Zo enthousiast en zo puur.
Voorstelling groep 5
Dankzij een lieve collega en het sprokkelen van wat vrije uurtjes kon ik donderdag toch bij de voorstelling van Thomas en zijn klas zijn. Het was geweldig! Vanwege de privacy van de kinderen laat ik geen beelden zien, maar van hun nummer één fan heb ik wel een mooi plaatje.
Mijn moeder zou met Finn sowieso al heen, maar toen hij mij zag vond hij het geen goed idee om in de kar te blijven zitten. Op zich deed hij het knap, dus was het gezellig. Opeens ontdekte hij Thomas op het podium. “Tooooo”, “Mama, daar Toooo”, “Hallooooo Tooooo”. Zo lief!!! En wat deden ze het mooi, zelf bedacht en uitgevoerd!
Intocht vierdaagse
Donderdag liepen we de laatste avond van de vierdaagse en wat was dat leuk! Het was wel veel wachten, maar toch. Finn zat lekker op mijn rug mee te dansen met de fanfare, die overigens fijne muziek speelde. Ook niet te hard dit keer, ondanks dat we er meteen achter liepen, hadden we er geen last van.
Onvoorstelbaar hoeveel mensen er stonden te kijken langs de kant. Ook wij zijn goed verwend. De kindjes waren super blij en mijn moederhart maakte echt een sprongetje toen Finn ook van iedereen iets kreeg.
❥ Thomas heeft elke avond gezellig gelopen, zonder mopperen. Hij wou alleen geen handje meer, tja, allebei mijn jongens worden groot! Elynn haar korte beentjes hadden het af en toe iets moeilijker, maar ze deed zo goed haar best!
