ADHD? Dat kind heeft gewoon een pak slaag nodig!

Door Judith- Als ouder van een kind met autisme of ADHD heb je die zin vast vaker dan je lief is gehoord. De grote onwetenden weten namelijk alles beter dan jij van jouw kind, en geven je vaak de meest geweldige tips. Iets met ‘beste stuurlui’ en een wal. Ook iets met ‘hartgrondige hekel’ en ‘ik ken mijn kind’. 

“Vroeger kreeg je gewoon een pak op je broek, die kinderen van tegenwoordig zijn gewoon verwend”. Alsof er 100000 mieren over mijn hoofd kruipen. Ik haat die uitspraken.
Ik haat ze met passie. Het is zo makkelijk om de media na te praten, dat mensen niet meer zelf nadenken. Ze veroordelen liever. Laten liever mensen zich incompetent voelen, en slechte ouders. Maar dat boeit niet. Want zij weten het beter.

ADHD? Dat kind heeft gewoon een pak slaag nodig!

Jij liegt, verzint en bent een luie ouder. Je moet gewoon wat strenger zijn. Oh, en favoriet: “Geef je kind maar een week aan mij, dan leren ze dat wel af!”. Zij zijn namelijk veel betere ouders dan dat jij bent, en schromen ook niet omdat in je gezicht te gooien. Jij wilt namelijk niet het beste voor je kind, jij wilt ze graag volgooien met pillen zodat ze lekker rustig zijn. Jij wilt ook graag die rebound aan het einde van de dag waar de ADHD er in 100voud inhakt. Dat vind je leuk. Je bent namelijk masochist. Omdat een kind zijn autisme of ADHD onmiddellijk kwijt is bij het buitenspelen, hou jij jouw kind angstvallig binnen. Want yikes, straks wordt hij zomaar beter, dat willen we niet hebben toch? Jij wilt als ouder dat je kind huilt van frustratie omdat er niet één achtbaan door zijn hoofd raast, maar de hele Efteling op een drukke zomerdag inclusief mensen. Dat vind je leuk.

Beste stuurlui aan wal en hun vooroordelen

Bemoei je met je eigen zaken. Want ook zie je het altijd aan de buitenkant of een kind ADHD heeft of autistisch is. De autist is namelijk duidelijk een karakter uit Rain Main. Dat zie je van ver af aankomen. Weet je wat leuk is? Lekker dichtbij de kinderen komen en zeggen dat jij je aanstelt. Of nog beter een pakje lucifers voor ze neergooien, die kunnen ze altijd zo in één oogopslag tellen. Echt waar! Vooral niet schromen om je met een meltdown te gaan bemoeien. Dat vinden wij ouders echt fijn. Tegen de ouder vertellen wat een slechte ouder het is en moet leren zijn kind onder controle te houden, of nog beter, bemoeien met het kind zelf.

Er was een keer een vrouw die tijdens een paniek aanval van mijn dochter – lees huilen en gillen en om zich heen slaan – mijn dochter vastpakte en gilde dat ze haar tyfusbek moest houden. Grof geweld tegen de vrouw in kwestie vond ik op dat moment wel gepast. Er zit namelijk genoeg frustratie in een ouder op zo’n moment om een heel land knock-out te slaan. Maar toch probeer jij je kind te troosten en weer bij zinnen te krijgen.

Dus lieve betweters, in plaats van de ouder te vertellen wat hij of zij moet doen, vraag hoe jij kan helpen. Het maakt de wereld een stukje mooier, de ouders een stukje blijer, en verrassend geeft ook jou dat weer een beter gevoel. 

Ik ben Judith, 40 jaar en thuiswerkende mama. Ik woonde al 5 jaar samen met Keira (9), en Jop (man, 35) kwam er toen gezellig bij. Miya (2) was degene die van ons een echt gezin maakte, en nu wonen wij met zijn alle aan de rand van de Veluwe. Ik blog op www.mommylovespink.nl

Reacties

reacties