Door Sandra – Mijn bevallingsverhaal wil ik graag delen, in verband met de zeldzame vorm van zwangerschapsvergiftiging; Acute fatty liver of pregnancy (AFLP), maar jeetje waar moet ik beginnen. Mijn zwangerschap, wat waren wij blij en trots toen we de test in ons handen hadden.. ons eerste kindje. Ik voelde me de eerste 3 maanden vooral moe en misselijk. Daarna trok de misselijkheid weg en verliep mijn zwangerschap soepel. Ik bleef wel erg moe en kreeg last van mijn bekken, maar ja wat wil je als je inmiddels 20ckilo aangekomen, het hoort erbij hè?
Met ongeveer 25 weken begon ik hoofdpijn en maagzuur te krijgen, typische zwangerschapskwaaltjes werd mij vertelt. De baby groeit, vandaar maagzuur. De hoofdpijn zou hormoon hoofdpijn zijn, gelukkig hielp melk en pepermunt tegen het maagzuur. Het maagzuur en de hoofdpijn werden wel steeds vervelender. Ik kreeg er een gloeiend hoofd bij alsof ik koorts had. De verloskundigen hebben mij steeds netjes getest op bloeddruk enzovoort. Vanaf ongeveer week 31, ik weet nog goed dat het op Moederdag was, zat ik bij m’n ouders en kreeg een last van mijn maag. Het trok niet weg, maar we dachten allemaal dat het kwam door het maagzuur.
Inhoudsopgave
Icepacks en water, heel veel water
De week erop bleef ik niet lekker, dat weekend heb ik mijn baby shower nog gehad, toen voelde ik me nog redelijk en eigenlijk is het daarna berg afwaarts gegaan. Ik bleef pijn aan mijn maag houden, het maagzuur was niet meer te remmen, mijn hoofd was zo heet dat het voelde alsof hij ontplofte. Ik liep continu met een icepack tegen mijn hoofd om af te koelen.
Ook nu werden mijn bloeddruk en urine weer getest, alles was perfect. Intussen zat ik op week 34 en voelde ik me echt heel beroerd. Ik dronk liters water, wat met de dag erger werd, kon een flesje spa blauw leeg drinken en nog dorst hebben. Daarbij sliep ik nu zelfs op een icepack en wisselde deze ’s nachts om voor een nieuwe. Door het vele drinken dachten ze aan suiker, hier ben ik dan ook meteen op getest, dat had ik gelukkig niet, ook dat was piekfijn in orde.
Zwangerschapmisselijkheid en extreem maagzuur
Ik begon echt extreem veel last van maagzuur te krijgen en ook misselijkheid. Met 35 weken hebben ze me medicijnen tegen misselijkheid gegeven [Emesafene] en ben ik Gaviscon gaan gebruiken. Dezelfde avond, dit was op zaterdag ging het meteen mis, ik moest er van overgeven. Ik dacht nog: “Misschien de combinatie van Gaviscon met de Emesafene. Daarom heb ik maandags de Gaviscon ingeruild voor Rennie’s. Ook hier ging ik van spugen en intussen dronk ik nog steeds liters water, was mijn icepack mijn beste vriend en lag ik er als een oude vaatdoek bij..
Op dinsdag heb ik besloten de maagzuur remmers weg te laten om te kijken hoe ik dan reageerde. Ook nu bleef ik spugen en kon ik inmiddels niks meer eten. Woensdag besloten helemaal geen medicijnen meer te nemen want mischien lag het aan de Emesafene, vanaf dat moment word het al vaag. Woensdag avond ben ik weer gaan overgeven en dit is niet meer gestopt. Ook bleef ik liters water drinken. Ik moest en zou drinken zoveel dorst had ik.
Baby niet meer goed voelen
Donderdag ochtend; Hemelvaartsdag. Ik was zo ziek, zo beroerd ik kon niet meer. Ook voelde ik onze kleine meid niet goed bewegen en dacht dat dat kwam door al het spugen. Gelukkig heb ik toch de spoedlijn van de verloskundige gebeld, die is meteen gekomen. Het hartje klopte goed, mijn bloeddruk was voor het eerst iets hoger maar niet schrikbarend. Omdat ik bleef spugen en echt beroerd was wilde ze toch dat we naar het ziekenhuis gingen voor een extra check.
Om 1400 moesten we er zijn en moest mijn vluchtkoffer meenemen, in het ergste geval zou ik ingeleid kunnen worden. Daar zat ik dan in de auto, 35.6 weken zwanger, spuugbakje, fles water en mijn icepack met ineens rare krampen. Vanaf dit moment word het héél wazig, omdat ik al te ziek was.
Alarmbellen
Ik weet dat ik meteen mocht gaan liggen, er werd urine afgenomen er bloed geprikt. Ze zagen heel goed dat het niet goed met me ging. Het hartfilmpje van de baby was iets afwijkend. Toen ik vertelde dat ik was gaan spugen sinds de Emesafene en kramp kreeg in de auto gingen alle alarmbellen af. Ik kreeg meteen een operatieschort aan kreeg een katheter voor het geval dat. Mijn man werd inmiddels verteld dat het waarschijnlijk een spoedkeizersnee werd die heeft gelijk mijn ouders gebeld.
Intussen werd ik naar een andere kamer gereden voor een echo, want ik had dus ook weeën. Als ik op mijn zij ging liggen moest de baby hierop reageren maar dat deed ze niet. De gynaecoloog is weggerend. Mijn man was mijn zus aan het bellen en de gynaecoloog kwam terug gerend dat het nu direct een keizersnee werd. Gelukkig kreeg mijn zus dit nog mee via de telefoon.
Spoedkeizersnee
Hij moest ophangen, ik werd met een bloedgang naar de OK gereden, rennend door de gang. Ik moest onder algehele narcose, terwijl ik gereed werd gemaakt ik heb gewacht tot ik mijn man zag. Daarna heb ik het over me heen laten komen. Ik kwam om 18.00 uur even bij en heb gevraagd waar mijn baby was.. daarna werd ik pas weer wakker op de ic.
Mijn baby is om 16:08 uur met 35,6 weken geboren, 2686 gram woog ze. Ze hebben haar moeten opstarten maar daarna ging het vrijwel meteen goed ze hoefde niet eens in een couveuse! Mijn man en mijn familie zijn door een hel gegaan. Ze wisten niet hoe dit zou aflopen.
Eindelijk kregen ze te horen dat onze prachtige dochter Lina helemaal gezond was. Over mij wisten de dokters nog niks. Pas een uur later hoorde ze dat het met mij ook goed kwam. We hadden geen minuut later moeten komen. Mijn lever en nieren waren er mee gestopt. De kleine had in het vruchtwater gepoept door alle stress, mijn baarmoeder was helemaal wit, daar zat geen bloed meer in. Wij hebben echt 2 bescherm engeltjes gehad.
Acute leververvetting in de zwangerschap; Acute fatty liver
En daar lag ik dan op de IC helemaal versuft. Rond een uur of elf werd mijn baby bij me gebracht ik kon haar zelf haar flesje geven ! De gang stond vol met artsen en verplegers omdat het zo bijzonder was dat wij dit overleefd hadden. Mijn zwangerschap heeft mij vergiftigd, ik had de zeldzame vorm van zwangerschapsvergiftiging, acute fatty liver [acute leververvetting in de zwangerschap].
Hier is nog weinig over bekend . Je hebt geen hoge bloeddruk, je hebt geen eiwitten in je urine, de symptomen zijn vaag en gerelateerd aan zwangerschap. Petje af voor mijn verloskundigen, ze hebben mij continu op van alles getest, goed begeleid en gelukkig voor een extra check naar het ziekenhuis gestuurd. Ze zijn die week na de bevalling allemaal langs geweest omdat ze zo geschrokken waren. Het ziekenhuis heeft gelukkig snel gehandeld en hebben ons super goed verzorgd alleen maar respect voor deze mensen. Het herstel duurde lang en was zwaar en mijn baby was dan wel een prematuur maar kerngezond en dat is het belangrijkste.
❥ Inmiddels is ze 1 jaar en is er niks van te merken dat ze te vroeg geboren is. Ik heb een nieuwe kans gehad in het leven, weet dat wij een beschermengel hebben en geniet elke dag meer van onze kleine meid !
Mar-JoYa deelt graag bevallingsverhalen om te informeren en inspireren of juist om dingen rondom zwangerschap en bevalling bekend en/of bespreekbaar te maken. Ook kan het delen van je verhaal zorgen voor een stukje verwerking voor jezelf of een ander. Het verhaal van Sandra is daar een mooi voorbeeld van! Wil jij ook je verhaal delen? Neem dan contact op via e-mail.
Foto gemaakt door Bruintjes Fotografie – Portrait | Newborn | Animals | Wedding – Nieuwsgierig naar meer werk? Klik dan op volgen!
