Onderstaande hoeft niet met een korreltje zout genomen te worden, misschien komt het daardoor zelfs erg bevooroordeeld over, maar het zijn oprecht mijn irritaties, verdrietjes én/of vraagtekens. Zo voor de Kerstdagen aan de goede timing om dit soort dingen uit mijn systeem te gooien dacht ik zo.
15x dingen die ik gewoon niet snap
1. Van die antennesprietjes op een babyhoofdje, Pollewop kreeg pas een staartje toen het ook echt een staartje was! Ik kan er echt niets mee. Ben je dan gewoon zo blij dat het in een staartje kan, dat het ook in een staart moet, ongeacht de gevolgen? Ik hoor het graag. Doe er dan een knipje in, lijkt een stuk schattiger.
2. Oorbelletjes bij baby’s. Lekker zelf weten, maar ik vind het stom. Dan gaat het me er nog niet eens om of het zeer doet of niet. Het ziet er ordinair uit. Uberhaupt al, maar met gouden ringetjes maak je het helemaal af. Kwestie van smaak? Klopt, maar niet de mijne!
3. Ik schreef het al eerder, Crocs. Nooit doen. Ook niet onder de vier, ook niet op de camping en al helemaal niet als volwassen man. Afknapper, onverzorgd, lomp, log, ongeïnteresseerdheid over je voorkomen, niet charmant, gewoon niet!
Alleen in de zorg, bij vrouwen, dat mag, voor deze keer.
4. Vrouwen die niet snappen dat een legging geen broek is. Onder een jurk oké, maar zelfs een tuniek is te kort voor een legging. Ook in maat 36. Ook zo’n modisch hoogtepunt trouwens is de panty onder een te kort stuk kleding. Zodat de overgang tussen panty en, hoe noem je dat dikkere stuk stof waar de benen overgaan in je onderlijf, zo charmant onder je rokje of short vandaan komt. Niks sexy.
5. Witte broeken. Snap ik ook niet. Niet praktisch, niet charmant, niet flatterend. Nee, ook niet in de zomer en nee, ook niet als legging en al helemaal niet als 3/4 of caprilegging. Witte benen prima, maar niet door een stuk stof wat er om heen zit. Putjes, knieschijven, kuiten, alles wordt oncharmanter.
6. Jeuk krijg ik op alle verkeerde plekken van fout taalgebruik. “De” waar “het” moet staan, me als bezittelijk voornaamwoord, “als” zeggen, terwijl het “of” moet zijn (volgens mij is dat echt een dingetje van Noorderlingen) en dat meer van dat soort. Ik ben zelf niet perfect (wie zonder zonden is, werpe de eerste steen), maar ik wil met taal wel zorgvuldig om gaan. Geen taalnazi, wel taalgevoelig.
7. Dat hele “me prinses” – gedoe, begrijp ik niet. Niet alleen taalkundig niet hoor. Dat soort op handen gedragen, kroontjes op het hoofd, alleen maar in roze gedrapeerde koninginnetjes, komt niets goeds van. Ik kan er niets mee. Kleine dametjes, my ass, laat ze (leuk gekleed mag best), lekker kind zijn. Daarover trouwens later meer!
8. Namen met onverklaarbare leestekens. Gewoon. Niet. Doen. Persoonlijk vind ik zelfs een streepje tussen namen al overbodig, maar een komma of streepjes op gekke plekken? Whut?
9. Het potje. Ik vind het een onverklaarbaar fenomeen. Je bouwt zo toch een hele nieuwe stap in om die vervolgens ook weer af te moeten leren. Vind ik zo onlogisch. Gewoon plassen op de wc. Kinderen van kleins af aan mee naar binnen. Als moederlief je toch met publiek immers. Maak het onaangename dan nuttig.
10. Je kindje alleen thuis laten. Het soort wat ’s middags nog slaapt bedoel ik hier met name. Om een boodschap te gaan doen. Met je handen vrij. Moet ik nog uitleggen waarom? Huis in brand, jij ongeluk zonder dat je kunt zeggen dat je kind alleen thuis is, je kindje wordt wakker en is je kwijt en dat zijn zo de eerste drie die in me op komen.
11. Mensen die jou een kut gevoel geven als je naar je lichaam en jouw behoeften luistert. Als je niet altijd maar doorgaat. Alsof het jouw schuld is dat je een virus krijgt én dat je wel een enorm watje en slechte moeder moet zijn als je daar aan toegeeft en op bed gaat liggen. Doet pijn.
Je hebt al te dealen met je eigen onzekerheid er over en je eigen schuldgevoel. Daarbij zit je niet te wachten op het slechte-moeder-gevoel of jij-bent-zo-geen-stoere-doorzetter gevoel. Sorry, ik luister naar mijn hoofd, mijn lijf én mijn hooggevoeligheid, anders zijn man, kinderen en ik veel te snel nog verder van huis. Dus dat! Mocht je mij niet snappen, dan begrijp ik dat. Wil dan deze Lepeltheorie lezen, alsjeblieft?
12. Volgens mij heb ik het al eerder genoemd: je hoeft niet alles te delen. Het hoeft niet binnen 3 seconden. Op Facebook bedoel ik. Berichten van 2012 zijn echt oud én sommige mensen zijn niet vermist, maar willen niet gevonden worden, foto’s worden geshopt, mensen onschuldig beschuldigd. Niet alles is waar omdat het er staat. Soms mag je even nadenken, soms is het handig om te googlen, want soms is het gewoon een hoax en soms niet, maar dan weet je dat tenminste zeker.
13. Verkeerd gebruik van emoticons (of het woord hihi op dezelfde manier). Birgit Roobol schreef er al over in haar column over Smiley terreur en het is waar :
Een allesverwoestende smiley. Eén die iedere zin arrogant en sarcastisch maakt: de knipoog. 😉
schreef ze hierover. Het is waar, bij verkeerd gebruik zal de ontvanger óf je boodschap niet serieus nemen, óf het gevoel krijgen dat je haar of hem niet serieus neemt en echt iedereen wil serieus genomen worden. Ja, dat schreef ik echt. Behalve de knipoog wordt er in mijn ogen nog een smiley stelselmatig verkeerd gebruikt: de boer met kiespijn 😁 lacht als een boer met kiespijn, ís dus een sarcastische lach en geen dikke vette glimlach. Toch?
14. Waarom blijf je, als je niet in je eerste levensbehoefte en die van je eventuele kinderen kunt voorzien wel roken, betalen voor dure extra zenderpakketten én huisdieren verzamelen? Begrijp ik oprecht niet. Het is een vooroordeel ik weet het, maar eentje die ik helaas té vaak bevestigd zie worden. Geen nagel om de kont te krabben, kinderen in vieze kleren en dan vijf honden, zeven katten en twee pakjes Zware Van Nelle op een dag. Vet haar en vieze vingers, ik zou voor shampoo kiezen. Sorry. Ik bedoel maar.
15. Het is weer tijd voor Serious Request en dus ook voor azijnpissers. Van mij hoef je niet te geven, jij mag van mij rustig de voedselbank steunen en weet je dat mag iedereen lekker zelf weten. Vergeet alleen voor het gemak even niet dat bij jou geen bommen op je hoofd vallen, jij kunt naar het toilet kunt, want er is een riolering en meisjes en vrouwen hebben hier rechten en geheel niet onbelangrijk, er is VRIJHEID.
Verder vraag ik me af hoeveel van de mensen die schreeuwen dat ze niets geven aan #SR15 zolang hier mensen naar de voedselbank moeten, daadwerkelijk de voedselbank hebben gesteund?
Leed is niet te vergelijken, maar dit is een mooi artikel voor mensen tegen Serious Request. Over onbegrijpelijk online geschreeuw!
& dat waren ze, mijn 15x dingen die ik gewoon niet snap. Laat jij me weten wat jij gewoon niet snapt? Niet eens? Ook dat lees ik graag 😉
♥MJ
Amen to that girl! Recht voor z’n raap, i love it
Bijna met alles eens. Crocs in de zorg, nee. Iets met statisch en apparaten. Emoticons, love it, sorry. Verder helemaal gelijk. Die laatste puntjes zijn werkelijk echt erg. Kan daar niet tegen. Oke, nog een paar. Kleine jongetjes met gel, geschoren figuurtjes in hun haar. Teennagels en slippers, brrr. Onverzorgd gebit, sorry
Oooooh die geschoren figuurtjes…..begrijp ik ook niet 😉
Nummer 14: amen! Ik snap dat ook echt niet. Maar het schijnt wel zo te zijn dat de meeste dierenbezitters in de laagste inkomensklasse voorkomen. Je denkt er toch over na voordat je een hond aanschaft dat die ook een hoop geld gaat kosten???
Lijkt mij ook en dat je ze (als je ze al had voor de problemen) niet zomaar weg doet snap ik ook, maar kiezen tussen levensbehoeften van je kind en je dier, dan wist ik het wel.
Eens! Ik kan me ook zo lekker ergeren aan dit soort dingen.
Nog een paar aanvullingen: een blog/website beginnen als je schijt hebt aan spelling en zwanger worden als je het niet kunt opbrengen om te stoppen met roken. Heerlijk soms, even zeiken! 🙂
Oh oh, ja, die twee ook inderdaad! Onbegrijpelijk.
Phoeh, ik ga me echt niet opwinden of irriteren in’t feit dat kinderen met oorbellen, antennesprietjes of crocs rondlopen. Zolang de kinderen er gelukkig uit zien en in een warm gezin kunnen opgroeien :). Waar ik me wel oprecht kwaad in kan maken, is als ik voor het rood ligt sta, een auto stopt naast me en ik zie een kind van 2,5 jaar op de achterbank spelen, niet vastgeklikt, zonder autostoel. Als het volledig tegenzit, zie ik de vader van dat zelfde kind achter het stuur rustig een sigaret opsteken. Ramen gesloten. Dat vind ik ver-schrik-kelijk !!
Natuurlijk ben ik het helemaal met je eens, liefde is alles! Toch kan ik er af en toe van genieten om even mijn hart te luchten over de kleine dingetjes. Over dat wat jij zegt schreef ik inderdaad eerder een blog, ik zag het gewoon gebeuren én losse kinderen én een sigaret aansteken, ik was verbijsterd en schreef het meteen van me af.
Er zitten een paar dingen bij die ik ook niet snap, maar ook ik zal dingen doen die anderen niet snappen. Gelukkig hoeft dat ook niet en hoef alleen ik het te snappen 😉
Wat betreft SR, ik word zelf ook moe van die schreeuwers, maar ook van de mensen die vertellen hoe goed ze wel niet zijn omdat ze doneren. Wanneer ik doneer, dan doe ik dat in stilte, niet het hele land hoeft te weten dat ik dat doe en hoeveel en…
Nicole onlangs geplaatst…Ultieme geniet tips voor de feestdagen
“Kijk mij nou”-opmerkingen vind ik altijd lastig. Maak ik me vast ook schuldig aan, maar lastig zijn ze wel. Goed doen in stilte is mooi. Inderdaad net zoals je zegt, ik zal ook dingen doen die mensen niet snappen. Dat ik geen poetsmoeder ben en andere keuzes maak, zullen veel mensen ook niet begrijpen 😉
Heerlijk stuk! Bijna overal mee eens! Sommige punten vind ik alleen ‘een beetje suf idd’ en over sommige punten kan ik me vreselijk opwinden, zoals over de laatste twee. Alleen crocsen vind ik kunnen voor kinderen hihi
Over nr 15
Ik wordt elk jaar in deze donkere dagen een stukje blijer door de oprechte inspanning van de drie spreekbuizen van SR. Vooral dit jaar blinkt het uit door spontaniteit in de diverse ad hoc acties. Ik houd hier van. Openheid en spontaniteit maakt mensen kwetsbaar. Ik vind het jammer dat sommigen deze kwetsbaarheid zien als een makkelijke prooi om hun kortzochtigheid op te botvieren.
Mooi gezegd, oprecht is het en oprechtheid is zo belangrijk. Dat laatste zie je helaas steeds meer, ook in het gewone leven, jammer inderdaad.